Przerwa na karmienie

Zgodnie z art. 187 k.p. karmiąca mama ma prawo do dwóch przerw w trakcie dnia pracy. Ich długość jest uzależniona od tego czy karmi ona jedno czy też większą liczbę dzieci. W pierwszym przypadku każda przerwa trwa 30 minut, zaś w drug wydłużają się one do 45 minut. Pracownica może wnioskować o takie zwolnienie od pracy tylko wtedy, gdy będzie spełniała odpowiednie kryteria. Po pierwsze przerwa na karmienie jest uzależniona od wymiaru czasu pracy. Zgodnie z art. 187 k.p. pracownicy zatrudnionej przez czas krótszy niż 4 godziny dziennie przerwy na karmienie nie przysługują. Natomiast jeżeli czas pracy pracownicy nie przekracza 6 godzin dziennie, przysługuje jej już tylko jedna przerwa na karmienie. Po drugie pracownica musi złożyć odpowiedni wniosek wraz z oświadczeniem o karmieniu dziecka piersią. Trzecią przesłanką jest faktyczne karmienie dziecka w sposób naturalny. Przepisy kodeksu pracy nie precyzują w jaki sposób taki fakt powinien być przez pracownicę udowodniony.
 
 

Zdaniem PIP...

"Przerwy na karmienie udzielane są na wniosek pracownicy, na podstawie jej oświadczenia, iż karmi dziecko piersią. Przepisy prawa pracy nie uzależniają uprawnienia do przerwy od wieku dziecka. Nie istnieją też szczególne wymagania co do tego, jak pracownica ma udowodnić fakt karmienia dziecka. Kodeks pracy nie wymaga przedłożenia pracodawcy stosownego zaświadczenia lekarskiego (tak jak ma to miejsce w przypadku pracownic w ciąży - art. 185 k.p.). Wystarczające powinno być samo oświadczenie pracownicy".
Powyższe stanowisko Państwowej Inspekcji Pracy nie pozostawia wątpliwości, iż przerwa karmienie powinna być udzielana pracownicy każdorazowo po złożeniu stosownego oświadczenia. W piśmiennictwie dominuje jednak pogląd, zgodnie z którym pracodawca który ma wątpliwości co tego czy pracownica faktycznie karmi dziecko pokarmem własnym może zażądać przedstawienia stosowanego zaświadczenia lekarskiego.

Zaświadczenie pracownicy

Monika Latos Miłkowska w książce "Ochrona interesu pracodawcy" wskazuje jednak, że takie zaświadczenie nie zawsze jest wystarczające:
- Wystawianie takich zaświadczeń nie jest bowiem poddane jakiejkolwiek kontroli, z tego powodu w praktyce często wystawiane są one pracownicom na wyrost. Prowadzi to do sztucznego i nieuzasadnionego wydłużania okresu korzystania z tego zwolnienia przez pracownice, co narusza uzasadniony interes pracodawcy- tłumaczy autorka książki.
Państwowa Inspekcja Pracy po kontroli przeprowadzonej w 2011 r. wydała dokument w którym przedstawia jej wyniki. Zdaniem inspekcji pracodawcy w dalszym ciągu podkreślają potrzebę wprowadzenia przepisu prawnego regulującego sposób, tryb i częstotliwość potwierdzania faktu karmienia piersią przez pracownice oraz ograniczającego wiek dziecka, którego karmienie zobowiązuje pracodawcę do respektowania szczególnych uprawnień z tego tytułu matki – pracownicy w zakresie płatnych przerw pracy.
W książce "Ochrona interesu pracodawcy" Monika Latos- Miłkowska także postuluje wprowadzenie odpowiednich zmian w prawie.
- Ochronie interesu pracodawcy służyłoby w takim przypadku wprowadzenie granicy czasowej, w której możliwe byłoby korzystanie z tego uprawnienia - np. do ukończenia przez dziecko 1. roku życia - wyjaśnia autorka.
Powyższe prowadzi do wniosku, że pracodawca zasadniczo nie ma możliwości weryfikacji faktu karmienie dziecka piersią przez zatrudnioną pracownicę. Jedynym wyjściem jest w tym przypadku prośba o przedstawienie odpowiedniego zaświadczenia lekarskiego. Przepisy nie regulują jednak szczegółowej procedury jego wydawania, w związku z czym zazwyczaj lekarz wystawia je tak długo, jak wnioskuje o to pracownica. Oznacza to, że w skrajnych przypadkach pracodawca musi honorować zwolnienia nawet do osiągnięcia przez dziecko 3 roku życia.
 
Warto także podkreślić, że za czas przerwy pracownicy przysługuje wynagrodzenie obliczane według zasad określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r.
Chcesz wiedzieć więcej? Sprawdź pozycję  Ochrona interesu pracodawcy

Ochrona interesu pracodawcy

Celem niniejszego opracowania jest analiza ochrony interesu pracodawcy. Rozpoczyna się ona od wyjaśnienia pojęcia "interes pracodawcy", a kończy na usystematyzowaniu środków służących ochronie interesu pracodawcy i określeniu granic tej ochrony. Ponadto w publikacji omówiono problematykę ochrony interesów pracodawców w indywidualnym i zbiorowym prawie pracy, przesłanki tej ochrony oraz jej konstytucyjne i międzynarodowe uwarunkowania. W pracy przyjęto przedmiotowe kryterium podziału, oparte na rodzaju chronionego interesu. To pierwsza na polskim i europejskim rynku publikacja kompleksowo prezentująca problematykę ochrony interesu pracodawcy. 

Publikacja skierowana jest zarówno do podmiotów zajmujących się prawem pracy w praktyce - radców prawnych, adwokatów, sędziów, prawników zatrudnionych w instytucjach publicznych i prywatnych firmach. A także osób związanych z nauką prawa pracy. Zainteresuje także partnerów społecznych, zwłaszcza organizacje pracodawców.
 
Pozycja dostępna w księgarni internetowej profinfo.pl>>>