W tym roku obowiązek wdrożenia pracowniczych planów kapitałowych (PPK) dotyczył firm 50+, czyli zatrudniających na dzień 30 czerwca 2019 r. co najmniej 50 osób oraz firm 20+, czyli firm zatrudniających na 31 grudnia 2019 r. co najmniej 20 takich osób. Firmy te do 27 października br. miały obowiązek zawrzeć z wybraną instytucją finansową umowę o zarządzanie PPK, a do 10 listopada br. – umowę o prowadzenie PPK. Dopiero zawarcie z instytucją finansową umowy o prowadzenie PPK w imieniu i na rzecz osoby zatrudnionej, co w praktyce oznacza zapisanie ją do PPK, uruchamia obowiązki podmiotu zatrudniającego związane z dokonywaniem wpłat do PPK.

Czytaj w LEX: Tworzenie Pracowniczych Planów Kapitałowych krok po kroku >

Wpłaty do PPK naliczane są procentowo od wynagrodzenia uczestnika PPK. Przez wynagrodzenie należy rozumieć podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe uczestnika PPK, o której mowa w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 tej ustawy, oraz z wyłączeniem podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób przebywających na urlopie wychowawczym oraz pobierających zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego.

Zobacz procedurę w LEX: Kwalifikowanie świadczeń stanowiących podstawę naliczania wpłat do PPK >

Czytaj również: O automatycznym zapisaniu pracownika do PPK decyduje wiek>>
 

Wpłaty finansowane przez pracodawcę

Pracodawca, który zapisze pracownika do PPK, jest zobowiązany do finansowania wpłat podstawowych do PPK w wysokości 1,5 proc. wynagrodzenia pracownika. Ma również możliwość zadeklarowania wpłat dodatkowych w wysokości do 2,5 proc. Pracodawca może ustalić jednakową wysokość wpłat dodatkowych dla wszystkich swoich pracowników. Może je też różnicować albo ze względu na staż pracowników, albo na podstawie innych kryteriów wskazanych w regulaminie wynagradzania lub układzie  zbiorowym pracy. Nie jest dopuszczalne różnicowanie wpłat dodatkowych do PPK w taki sposób, że będzie stosowany różny procent tych wpłat dla osób zatrudnionych na podstawie umów zlecenia i osób zatrudnionych na podstawie umów o pracę. Łącznie pracodawca finansuje wpłaty do PPK w wysokości od 1,5 proc. do 4 proc. wynagrodzenia.

Ważne:

Wpłaty do PPK finansowane przez pracodawcę:  wpłata podstawowa wynosi 1,5 proc. wynagrodzenia, a wpłata dodatkowa do 2,5 proc. wynagrodzenia.

 


Wpłaty finansowane przez pracownika

Uczestnik PPK finansuje wpłatę podstawową w wysokości 2 proc. wynagrodzenia. Pracownicy zarabiający mniej, mogą skorzystać z obniżenia tej wpłaty. Mogą wtedy przekazywać do PPK mniej niż 2 proc. wynagrodzenia, ale nie mniej niż 0,5 proc. wynagrodzenia.

Zobacz procedurę w LEX: Obowiązki administracyjne i informacyjne podmiotu zatrudniającego wobec uczestnika PPK oraz wybranej instytucji finansowej >

Uprawnienie do obniżenia wpłaty do PPK finansowanej przez uczestnika jest uzależnione wyłącznie od wysokości osiąganego przez niego wynagrodzenia. Warunkiem skorzystania z obniżenia wpłaty podstawowej jest to, aby wynagrodzenie uczestnika PPK osiągane z różnych źródeł w danym miesiącu nie przekroczyło kwoty odpowiadającej 1,2-krotności minimalnego wynagrodzenia (w 2020 roku jest to 3.120 zł). A zatem osoby zatrudnione na podstawie umów o pracę nawet w niepełnym wymiarze czasu pracy są uprawnione do złożenia deklaracji o obniżeniu wpłaty podstawowej, o ile ich wynagrodzenie nie przekracza kwoty 1,2-krotności minimalnego wynagrodzenia. Oznacza to, że dla ustalenia uprawnienia do obniżenia wpłaty do PPK nie należy przeliczać wynagrodzenia osiąganego przez uczestnika PPK do pełnego etatu.

Ważne:

Wpłaty do PPK finansowane przez pracownika:  wpłata podstawowa wynosi 2 proc. wynagrodzenia, a wpłata dodatkowa do 2 proc. wynagrodzenia.

 


Weryfikacja zarobków pracownika

To, czy pracownik może skorzystać z obniżenia wpłaty podstawowej sprawdza pracodawca, który może uwzględnić albo nie, złożoną przez pracownika deklarację. Oznacza to, że podmiot zatrudniający powinien zweryfikować łączne wynagrodzenie osiągnięte w tym podmiocie przez uczestnika PPK na koniec każdego miesiąca. I w każdym miesiącu, w którym wynagrodzenie uczestnika PPK osiągane w tym podmiocie przekracza kwotę 1,2-krotności minimalnego wynagrodzenia, pracodawca nie powinien uwzględniać deklaracji obniżenia wpłaty podstawowej. Taka sama zasada obowiązuje w przypadku, gdy wynagrodzenie jest wypłacane uczestnikowi więcej niż raz w miesiącu.

Zobacz procedurę w LEX: Wpływ terminu wypłaty wynagrodzenia (do końca miesiąca i do 10. dnia następnego miesiąca) na sposób naliczania i odprowadzanie wpłat do PPK >

Należy jednak pamiętać, że taką weryfikację podmiot zatrudniający może przeprowadzić wyłącznie w odniesieniu do wynagrodzenia wypłacanego pracownikowi w tym podmiocie. W sytuacji, w której uczestnik uzyskuje wynagrodzenie z różnych źródeł w związku z zatrudnieniem w różnych podmiotach, tylko on sam może zadbać o to, aby w miesiącach, w których osiągane przez niego wynagrodzenie (łącznie) przekracza kwotę 1,2-krotności minimalnego wynagrodzenia wpłata podstawowa do PPK, została naliczona i przekazana w pełnej (2 proc.) wysokości. W przeciwnym razie, jeżeli w wyniku weryfikacji okaże się, że w którymkolwiek miesiącu, w którym wysokość wpłat podstawowych finansowanych przez tego uczestnika PPK wynosiła mniej niż 2 proc. jego wynagrodzenia, osiągnął on  łączne wynagrodzenie przekraczające wskazany wyżej limit, uczestnikowi PPK za rok, w którym nastąpiło takie przekroczenie, dopłata roczna (240 zł) finansowana przez państwo nie będzie przysługiwała.

Uczestnik PPK może również zadeklarować wpłatę dodatkową w wysokości do 2 proc. wynagrodzenia. Może to zrobić w każdej chwili i sam decyduje, w jakiej wysokości będzie ją finansował, a więc czy będzie to np. 0,5 proc. czy 1,5 proc. wynagrodzenia. W każdej chwili może też zrezygnować z jej finansowania albo zmienić jej wysokość. Co ważne, decyzja dotycząca finansowania wpłaty dodatkowej przez pracownika, rezygnacja z jej finansowania, czy zmiana zadeklarowanej wysokości wpłaty dodatkowej, pozostają bez wpływu na wpłaty do PPK finansowane przez pracodawcę. Łącznie pracownik finansuje wpłaty do PPK w wysokości od 2 proc. (od 0,5 proc. w przypadku obniżenia wpłaty podstawowej) do 4 proc. wynagrodzenia.

Czytaj również: Pracodawcy nie powinni zwlekać z wyborem instytucji prowadzącej PPK>>
 

Pierwsze wpłaty dla nowych uczestników PPK

Wpłat do PPK dokonuje się począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał stosunek prawny wynikający z umowy o prowadzenie PPK. Wpłaty te przekazuje się do instytucji finansowej, z którą pracodawca zawarł umowę o zarządzanie PPK w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały naliczone i pobrane. To oznacza dla przykładu, że w sytuacji, gdy umowa o prowadzenie PPK została zawarta w listopadzie 2020 r., pracownik już w tym miesiącu stał się uczestnikiem PPK. W konsekwencji od pierwszego wynagrodzenia wypłaconego pracownikowi po zawarciu takiej umowy pracodawca powinien naliczyć wpłaty do PPK.  Nie jest przy tym istotne, za jaki okres to wynagrodzenie przysługuje. Jeśli zatem wynagrodzenie zostanie wypłacone pracownikowi jeszcze w listopadzie, ale już po zapisaniu go do PPK, pracodawca powinien w terminie wypłaty tego wynagrodzenia naliczyć i pobrać wpłaty do PPK, a następnie przekazać je w okresie w okresie od 1 do 15 grudnia do instytucji finansowej.

Ważne:

Pracodawca jest odpowiedzialny za prawidłowe naliczenie i odprowadzenie wpłat do PPK finansowanych przez niego oraz prawidłowe naliczenie, potracenie i odprowadzenie wpłat do PPK finansowanych przez uczestnika PPK.

Jeżeli natomiast pierwsze wynagrodzenie po zapisaniu pracownika do PPK zostanie wypłacone dopiero w grudniu, termin dokonania wpłat do PPK ulega odpowiedniemu przesunięciu o miesiąc. To oznacza, że w takiej sytuacji pierwsze wpłaty należy obliczyć i pobrać w terminie wypłaty wynagrodzenia w grudniu i odprowadzić na rachunek PPK w okresie od dnia ich obliczenia i pobrania do 15 stycznia następnego roku.

Więcej na temat PPK na mojeppk.pl i pod nr telefonu 800 775 775.

Podstawa prawna: Art. 2 ust. 1 pkt 40, art. 25, art. 26, art. 27, art. 28, art. 32 ust. 5 ustawy z 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1342).

Autorka jest radcą prawnym, ekspertem PFR Portal PPK.

Czytaj w LEX: Pracownicze Plany Kapitałowe - księgowanie oraz opodatkowanie >