W tym procesie obcowania z ludźmi (to ważny element inteligencji emocjonalnej) warto wziąć pod uwagę kilka ważnych kwestii, które w znaczący sposób mogą wpłynąć nie tylko na nasze kontakty z innymi, ale też na nasze własne samopoczucie.

 

Warto poznać naturę ludzi

Przede wszystkim warto włożyć wysiłek w poznanie natury ludzi, najlepiej przez pryzmat typów osobowości (model MBTI) – bo wiedza ta doskonale tłumaczy jak:

  • ludzie budują relacje z samym sobą i innymi (ekstrawertycy vs. introwertycy) i czego potrzebują w komunikacji z innymi,
  • zbierają i przetwarzają informacje ze świata zewnętrznego (osoby lewo i prawopółkulowe),
  • podejmują decyzje i co jest ich źródłem motywacji do działania (osoby zorientowane na logiczną analizę vs. osoby zorientowane na uczucia i emocje),
  • podchodzą o wykonywania zadań, organizacji życia i pracy (osoby planujące vs. osoby podążające za tym - co los przynosi).

Dzięki tym informacjom łatwiej zrozumieć to, jak ktoś myśli, dlaczego reaguje w określony sposób i jakie może mieć potrzeby i priorytety w kontaktach z nami.

 

Czytaj w LEX: Najczęstsze błędy popełniane przy motywowaniu pracowników >

 

O czym trzeba pamiętać w relacjach z innymi?

Kolejny ważny aspekt, który warto wziąć pod uwagę, to fakt, że ludzie są głównie zajęci sobą i skupiają na sobie właśnie swoje myśli i działania. I nawet jeśli mamy poczucie, że ktoś działa przeciwko nam, źle nam życzy czy ma złe w stosunku do nas intencje, to często bywa – że te działania nie mają z nami nic wspólnego i warto zachować dystans, trzymać się faktów i komunikować swoje oczekiwania.

 


Aby mieć dobre relacje z ludźmi, warto w rozmowach trzymać się tematów, które innych interesują czy pasjonują wręcz. Wówczas dużo szybciej trafiamy do kategorii kogoś – kto jest do nas podobny. Im więcej podobieństw i wspólnych tematów – tym lepiej dla większości relacji, bo wg zasady społecznej – „lubimy ludzi, takich jak my”. Warto też częściej używać wyrażeń: Ty, Twój, Tobie, Ciebie zamiast Ja, Mnie czy Mój.

 

Czytaj w LEX: Budowanie systemu motywacji finansowej w oparciu o koncepcję Employee Value Proposition - konstrukcja koszyka wartości finansowych i materialnych >

 

Kluczowe jest, aby ludzie, z którymi mamy kontakt, czuli się przy nas i za naszą sprawą ważni. Duża część bowiem ludzi na swojej liście potrzeb ma uznanie, właśnie bycie ważnym czy zauważonym. Każdy chce czuć się KIMŚ. Jeśli ktoś potrafi zadawać trafne pytania i uważnie słucha, chwali, docenia i komplementuje, potwierdza - że to, co słyszy ma dla niego wartość – wtedy nadawca komunikatu rośnie.

 

Warto nauczyć się zgadzać z innymi – aby czuli, że mają rację. Pomocne będą w tej sytuacji:

  • podtrzymywanie kontaktu wzrokowego,
  • potakiwanie głową,
  • podkreślanie: „masz rację”, „zgadzam się z Tobą”.

W sytuacji różnicy zdań, warto zastanowić się czy prezentować swoje skrajnie inne stanowisko. Czasami niezgoda na coś, wcale nie musi mieć wielkiego znaczenia i warto wybrać święty spokój i szczęście, zamiast rywalizacji czy udowadniania komuś swojej racji. Warto też pamiętać o przyznawaniu się do błędów lub tego, że nie miało się w jakiejś sytuacji racji lub się myliło w jakiejś kwestii.

 

Czytaj w LEX: Badania satysfakcji, zaangażowania i motywacji w firmie drogą do budowania trwałej przewagi konkurencyjnej >

 

Im lepsze umiejętności słuchania – tym lepsza wiedza o ludziach. Zatem warto słuchać czworgiem uszu:

  1. rzeczowym – które gromadzi fakty,
  2. terapeutycznym – które wyłapuje co rozmówca ujawnia o sobie,
  3. relacyjnym – które zwraca uwagę na to, jak ktoś nas traktuje,
  4. apelowym – które skupia się tym, czego ktoś od nas oczekuje.

Warto też oprócz słów zwracać uwagę na intencję, potrzeby i motywy rozmówcy – czyli to wszystko, co jest w tak zwanych „didaskaliach dialogu”, o czym ludzie nie muszą mówić wprost, ale zawsze to ujawniają.

 

 

Tego można się nauczyć

Warto poznać też różne techniki wywierania wpływu na ludzi, aby przedstawiane przez nas treści spotykały się z akceptacją i zainteresowaniem i trafiały w cel. Ważne jest bowiem, by odkrywać, czego dana osoba chce, uzmysławiać jej, że może to dostać robiąc to, czego się od niej oczekujemy. A wszystko to zgodnie z zasadą win-win i bez manipulacji. Jak odkrywać czego chcą ludzie? Trzeba ich obserwować, zadawać im pytania i słuchać. Wtedy wszystko staje się jasne.

 

Zobacz w LEX: Zestawienie ciekawych i nietypowych form w rozwoju pracowników >

 

Ważne jest też, aby dawać ludziom okazje do mówienia TAK. Zadawaj więc pytania w taki sposób, aby mogli odpowiedzieć „tak”, używając oczywiście przy tym powodów, które są dla nich ważne (np.: chcesz odnosić sukcesy w pracy, prawda?). Im częściej nasz rozmówca pomyśli „tak” lub odpowie na to co mu przestawiamy – większa szansa na zgodę czy współpracę.

 

Czytaj w LEX: Na co warto zwrócić uwagę, projektując program mentoringowy? >

 

Gdy oczekujemy szacunku, sympatii, dobrego traktowania – warto sięgać po prawo odwrotnego wysiłku i zacząć samemu okazywać szacunek, sympatię czy troskę. Wówczas jest większe prawdopodobieństwo, że otrzymamy to samo - zgodnie z regułą wzajemności.

Stosowanie prawdziwych pochwał ma magiczną moc, pod warunkiem że dotyczą faktów i odnoszą się do zachowań danej osoby. Wtedy unikamy zażenowania czy zmieszania u osoby, którą chwalimy, ale też nie może ona posądzić nas o manipulację czy złe intencje. Wtedy też nasza wiarygodność w relacji z tą osobą wzrasta.

 

Czytaj też: Prezesi polskich firm o motywowaniu pracowników >

 

Krytykowanie kogoś warto stosować tylko w razie konieczności i tylko w cztery oczy, w oparciu o fakty koncentrując się na zachowaniach osoby i zawsze z poziomu „komunikatu JA” (np.: jest mi przykro, kiedy traktujesz mnie w ten sposób …, nie podoba mi się lub źle się czuje, kiedy zachowujesz się w takiej sytuacji w określony sposób).

 

I na koniec - warto oczywiście dotrzymywać słowa i zobowiązań, używać często słów: dziękuję, przepraszam, proszę, być autentycznym, prezentować pozytywne nastawienie, okazywać zaufanie, dążyć do równowagi w dawaniu i braniu. Wówczas zwiększamy nasze szanse na budowanie partnerskich i życiodajnych relacji z innymi.

Obcowanie z ludźmi to sztuka, którą niektórzy mają w genach, a inni muszą się jej uczyć. Wszyscy jednak potrzebują ją doskonalić – jako że i my i inni ludzie z którymi obcujemy – zmieniają się i to, co sprawdzało nam się jeszcze jakiś czas temu w kontaktach z nimi, dziś nie musi zadziałać.

Beata Stefańska, psycholog biznesu

www.beatastefanska.com

 

Studia przypadków - zainspiruj się najlepszymi praktykami z LEX HR! Poznaj koncepcje warte skopiowania, jak i potencjalne błędy, których należy unikać >
Nie masz dostępu do tych materiałów? Sprawdź, jak go uzyskać >