Bardzo często dla celów wykonywania prac inwentaryzacyjnych podpisujemy umowy na czas wykonania określonej pracy.
Jak powinnam odczytywać przypadek, iż ktoś zaczyna prace w dniu 3 marca o 21:30, a kończy nad ranem o 5:00?
Czy umowa jest na 3 marca, czy na okres dwóch dni 3-4 marca?
Jak powinna ona być sporządzona?
Zaznaczam, iż nie jest to przypadek odosobniony, bowiem 99% pracowników wykonuje taką pracę nocami, a więc przechodzą one na drugi dzień.
Jak mam podpisywać umowy na dzień wykonania określonej pracy?

Na wykonanie tego typu prac może być zawarta umowa o pracę na czas określony 2 dni, albo umowa na czas wykonania określonej pracy, tj. przeprowadzenia inwentaryzacji. Umowa na czas wykonania określonej pracy charakteryzuje się tym, iż strony umowy nie określają terminu jej rozwiązania, ponieważ z góry trudno określić, ile czasu zajmie wykonanie danej pracy. W umowie określa się tylko dzień rozpoczęcia pracy, natomiast nie określa się czasu jej trwania. Czas trwania takiej umowy wyznacza rozmiar umówionej pracy do wykonania.
Jeżeli, praca w ramach umowy na czas wykonania określonej pracy wykonywana była w dwóch różnych dniach kalendarzowych oznacza to, że stosunek pracy trwał dwa dni. Jeżeli, pracodawca chce zawrzeć umowę na czas wykonania określonej pracy nie określa w niej terminu jej zakończenia. Po wykonaniu umowy w świadectwie pracy należy wpisać okres zatrudnienia, którego końcem będzie ostatni dzień kalendarzowy, w którym pracownik wykonywał pracę. W opisanym przypadku będą to dwa dni.

Trzeba zaznaczyć, że jeżeli, pracodawca chce nawiązać umowę na czas wykonania określonej pracy ze swoim pracownikiem, z którym łączy go już stosunek pracy na podstawie innej umowy (na czas nieokreślony lub na czas określony) umowa na czas wykonania określonej pracy musi dotyczyć innego rodzaju pracy, aniżeli praca określona w umowie podstawowej. Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.) - dalej k.p nie przesądza, jak liczyć czas pracy z pracownikiem, z którym pracodawcę łączą dwa stosunki pracy. Należy przyjąć, iż łączny czas pracy wynikający z dwóch umów nie może naruszać, przede wszystkim gwarantowanych pracownikowi okresów odpoczynku, w tym dobowego (11 godzin - art. 132 k.p.) i tygodniowego (35 godzin - art. 133 k.p.)

Jeżeli pracownik wykonuje w nocy pracę na podstawie umowy na czas wykonania określonej pracy, może rozpocząć pracę wynikającą z drugiego stosunku pracy po upływie minimum 11 godzin.