Pracownik miał przyznaną rentę wypadkową na pewien okres, zgłosił to do zakładu pracy, został wyrejestrowany z kodem pracowniczym 011000 i zarejestrowany do ZUS z kodem 011021. Osoba ta nie poinformowała zakładu pracy przez 7 lat, że nie pobiera już renty. Dopiero po 7 latach pracownik złożył oświadczenie w dziale kadr, że nie pobiera renty.
Czy na podstawie tego oświadczenia pracodawca może zrobić zmianę zgłoszenia pracownika z datą bieżącą, aby uniknąć korekt z ZUS?
Nie. Płatnik składek ma obowiązek przekazywać do ZUS w dokumentach ubezpieczeniowych prawidłowe dane. W przypadku stwierdzenie we własnym zakresie lub przez ZUS nieprawidłowości w danych zawartych w dokumentach ubezpieczonych, płatnik składek ma obowiązek skorygować te nieprawidłowości w taki sposób, żeby w dokumentach ubezpieczeniowych figurowały dane zgodne z rzeczywistym stanem faktycznym. Obowiązku skorygowania dokumentów ubezpieczeniowych zawierających nieprawidłowe dane nie wyłącza okoliczność, iż nieprawidłowe dane zostały zawarte w tych dokumentach z winy pracownika.
Płatnik składek ma obowiązek przekazywać do ZUS określone przede wszystkim przepisami ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 z późn. zm.) - dalej u.s.u.s., informacje dotyczące jego oraz ubezpieczonych, za których rozlicza składki. Informacje te płatnik składek zawiera w przekazywanych do ZUS dokumentach ubezpieczeniowych. Do takich informacji w przypadku ubezpieczonego należy informacja o tytule ubezpieczenia, która przekazywana jest do ZUS poprzez wskazanie w dokumencie ubezpieczeniowym właściwego kodu tytułu ubezpieczenia. Z uwagi na to, że informacje te mają wpływ na sytuację prawną płatnika składek i ubezpieczonego w zakresie ubezpieczeń społecznych na płatniku składek ciąży obowiązek czuwania nad prawidłowością tych informacji. Świadczą o tym art. 36 ust. 13-14, art. 41 ust. 6-7b, art. 44 oraz art. 47 ust. 3-3b u.s.u.s., które nakładają na płatnika składek zarówno obowiązek informowania ZUS o wszelkich zmianach w danych przekazanych w tych dokumentach, a także obowiązek korygowania stwierdzonych we własnym zakresie lub przez ZUS nieprawidłowości w tych danych.
Stąd też, jeżeli pracownik był zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego z kodem tytułu ubezpieczenia, zawierającym w piątym znaku informację o ustalonym prawie do renty, podczas, gdy nie miał ustalonego prawa do takiej renty, to konieczne jest skorygowanie tej nieprawidłowości. Korekta tej nieprawidłowości powinna być dokonana z dniem, w którym pracownik już nie posiadał ustalonego prawa do renty. Stosownie do art. 36 ust. 14 u.s.u.s. z tym dniem bowiem pracownik powinien zostać wyrejestrowany z ubezpieczeń z kodem tytułu ubezpieczenia zawierającym informację o ustalonym prawie do renty, a następnie z tym samym dniem powinien zostać zarejestrowany do ubezpieczeń z kodem tytułu ubezpieczenia niezawierającym już przedmiotowej informacji. Dokonanie zmiany kodu tytułu ubezpieczenia "na bieżąco" nie doprowadziłoby do usunięcia nieprawidłowych danych. Nadal bowiem z przekazanych do ZUS dokumentów ubezpieczeniowych wynikałoby, że pracownik w pewnym okresie miał ustalone prawo do renty, podczas gdy takie prawo w tym okresie mu nie przysługiwało.
Czy na podstawie tego oświadczenia pracodawca może zrobić zmianę zgłoszenia pracownika z datą bieżącą, aby uniknąć korekt z ZUS?
Nie. Płatnik składek ma obowiązek przekazywać do ZUS w dokumentach ubezpieczeniowych prawidłowe dane. W przypadku stwierdzenie we własnym zakresie lub przez ZUS nieprawidłowości w danych zawartych w dokumentach ubezpieczonych, płatnik składek ma obowiązek skorygować te nieprawidłowości w taki sposób, żeby w dokumentach ubezpieczeniowych figurowały dane zgodne z rzeczywistym stanem faktycznym. Obowiązku skorygowania dokumentów ubezpieczeniowych zawierających nieprawidłowe dane nie wyłącza okoliczność, iż nieprawidłowe dane zostały zawarte w tych dokumentach z winy pracownika.
Płatnik składek ma obowiązek przekazywać do ZUS określone przede wszystkim przepisami ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 z późn. zm.) - dalej u.s.u.s., informacje dotyczące jego oraz ubezpieczonych, za których rozlicza składki. Informacje te płatnik składek zawiera w przekazywanych do ZUS dokumentach ubezpieczeniowych. Do takich informacji w przypadku ubezpieczonego należy informacja o tytule ubezpieczenia, która przekazywana jest do ZUS poprzez wskazanie w dokumencie ubezpieczeniowym właściwego kodu tytułu ubezpieczenia. Z uwagi na to, że informacje te mają wpływ na sytuację prawną płatnika składek i ubezpieczonego w zakresie ubezpieczeń społecznych na płatniku składek ciąży obowiązek czuwania nad prawidłowością tych informacji. Świadczą o tym art. 36 ust. 13-14, art. 41 ust. 6-7b, art. 44 oraz art. 47 ust. 3-3b u.s.u.s., które nakładają na płatnika składek zarówno obowiązek informowania ZUS o wszelkich zmianach w danych przekazanych w tych dokumentach, a także obowiązek korygowania stwierdzonych we własnym zakresie lub przez ZUS nieprawidłowości w tych danych.
Stąd też, jeżeli pracownik był zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego z kodem tytułu ubezpieczenia, zawierającym w piątym znaku informację o ustalonym prawie do renty, podczas, gdy nie miał ustalonego prawa do takiej renty, to konieczne jest skorygowanie tej nieprawidłowości. Korekta tej nieprawidłowości powinna być dokonana z dniem, w którym pracownik już nie posiadał ustalonego prawa do renty. Stosownie do art. 36 ust. 14 u.s.u.s. z tym dniem bowiem pracownik powinien zostać wyrejestrowany z ubezpieczeń z kodem tytułu ubezpieczenia zawierającym informację o ustalonym prawie do renty, a następnie z tym samym dniem powinien zostać zarejestrowany do ubezpieczeń z kodem tytułu ubezpieczenia niezawierającym już przedmiotowej informacji. Dokonanie zmiany kodu tytułu ubezpieczenia "na bieżąco" nie doprowadziłoby do usunięcia nieprawidłowych danych. Nadal bowiem z przekazanych do ZUS dokumentów ubezpieczeniowych wynikałoby, że pracownik w pewnym okresie miał ustalone prawo do renty, podczas gdy takie prawo w tym okresie mu nie przysługiwało.