Wymagany okres wyczekiwania na uzyskanie prawa do świadczeń z ubezpieczenia chorobowego dla przedsiębiorców wynosił 180 dni, natomiast dla pracowników – 30 dni. I to było przedmiotem sprawy Trybunału. Obecnie, od 1 stycznia 2009 r. przedsiębiorca może liczyć na zasiłek chorobowy, jeśli legitymuje się skróconym, bo 90-dniowym okresem nieprzerwanego ubezpieczenia. Okres wyczekiwania dla pracowników pozostaje bez zmian. I mimo, że sprawa, którą zajął się Trybunał dotyczy starego stanu prawnego, to jednak pozostaje nadal aktualna, bo te okresy nadal są różne.

Sąd rejonowy w Poznaniu, który skierował do Trybunału Konstytucyjnego pytanie prawne o zgodność przepisu z Konstytucją argumentował, że pracownicy i osoby prowadzące własne firmy, mimo że tak samo opłacają składki, mają prawo do zasiłku chorobowego według innych zasad. Sąd rejonowy uważa, że zróżnicowanie uprawnień w zakresie świadczeń z ubezpieczenia chorobowego na podstawie kryterium związanego z obowiązkowym bądź dobrowolnym objęciem ubezpieczeniem chorobowym jest dowolne i przypadkowe. Jeśli Trybunał orzekłby, że takie zasady są niezgodne z Konstytucją potrzebna byłaby głęboka zmiana przepisów powodująca, że każdy kto płaci składkę chorobową do ZUS, otrzymuje świadczenia według tych samych zasad. To byłoby zgodne ze zdaniem ekspertów, którzy podkreślają iż okres wyczekiwania powinien być taki sam dla obydwu grup.

Trybunał Konstytucyjny uznał jednak, że przepisy dotyczące ubezpieczenia są zgodne z Konstytucją. Argumentował, że jest różnica między ubezpieczonymi dobrowolnie, a obowiązkowo. Polega ona na tym, że ubezpieczający się dobrowolnie mają - w granicach ustawowych - możliwość ograniczenia podstawy wymiaru składki do 250% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim kwartale. Mogą też dowolnie określić moment przystąpienia bądź rezygnacji z tego ubezpieczenia. Ubezpieczeni obowiązkowo takich możliwości nie mają. Takie różnice są po to, by powiązać wpłacone składki na ubezpieczenie chorobowe z wypłacanymi ubezpieczonym dobrowolnie zasiłkami chorobowymi. Chodzi też o to, by kosztami wypłat zasiłku chorobowego dla ubezpieczonych dobrowolnie nie obciążać innych ubezpieczonych (sygn. akt P 86/08).