W rozporządzeniu w sprawie bhp w gabinetach stomatologicznych w § 7 napisano, że w jednym pomieszczeniu poradni stomatologicznej mogą być instalowane nie więcej niż dwie wiertarki turbinowe.
Czy oddzielone cienkimi ściankami bocznymi stanowisko pracy można uznać za odrębne pomieszczenie?
Czy prawidłowe jest używanie większej liczby wiertarek turbinowych na sali, jeżeli stanowiska pracy są przedzielone przegrodami (ściankami)?

Zgodnie z § 7 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 czerwca 1984 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w poradniach i pracowniach stomatologicznych (Dz. U. Nr 37, poz. 197) w jednym pomieszczeniu mogą być instalowane nie więcej niż dwie wiertarki turbinowe. Rozporządzenie to w § 6 określa również wymogi dot. pomieszczeń, w tym stwierdza, że organizacja w poradni stomatologicznej stanowisk pracy lekarza dentysty i osoby asystującej powinna wykluczać kolizję dróg dojścia do fotela i stolika zabiegowego, a rozmieszczenie sprzętu i aparatury powinno odpowiadać zasadom ergonomii, w tym dotyczy to również ustawienia fotela stomatologicznego, które powinno zapewnić swobodne dojście do pacjenta co najmniej z trzech stron i możliwość natychmiastowej zmiany pozycji fotela z pionowej na poziomą. Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 23 kwietnia 1998 r. w sprawie wymagań, jakim powinni odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym urządzenia i pomieszczenia, w których można wykonywać indywidualną praktykę lekarską i indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską (Dz. U. Nr 58, poz. 372 z późn. zm.) – dalej r.u.p.l., określa wymagania ogólne, jakim powinny odpowiadać urządzenia i pomieszczenia, w których lekarz lub lekarz stomatolog może wykonywać indywidualną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską oraz wymagania szczególne, jakim powinny odpowiadać urządzenia i pomieszczenia, w których lekarz stomatolog może wykonywać indywidualną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską. W rozporządzeniu tym stwierdza się m.in.: wejście do pomieszczenia nie może prowadzić przez inne pomieszczenia niezwiązane z indywidualną praktyką lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktyką lekarską; pomieszczenie nie może być wykorzystywane do innych celów niż dla indywidualnej praktyki lekarskiej lub indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej oraz nie może być przejściowe do innych pomieszczeń; powierzchnia pomieszczenia powinna być dostosowana do zainstalowanych urządzeń, aparatury i sprzętu; ściany pomieszczenia powinny być gładkie, a przy umywalkach ściany powinny być wykończone materiałami trwałymi, zmywalnymi, nienasiąkliwymi i odpornymi na działanie środków dezynfekcyjnych do wysokości co najmniej 1,6 m; w pomieszczeniach powinny być umywalki do mycia rąk z wodą bieżącą ciepłą i zimną. W § 4 r.u.p.l. ustala wymagania szczególne, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia, w których lekarz stomatolog może wykonywać indywidualną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską - powierzchnia pomieszczenia, w którym ma być wykonywana indywidualna praktyka lekarska, powinna wynosić co najmniej 14 m2 - przy zainstalowaniu jednego fotela stomatologicznego i co najmniej o 8 m2 więcej - przy zainstalowaniu drugiego fotela stomatologicznego. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 10 listopada 2006 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 213, poz. 1568 z późn. zm.), w zał. drugim, wymagania szczegółowe, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia przychodni, stwierdza się, że powierzchnia gabinetu dentystycznego powinna wynosić co najmniej 12,0 m2 przy zainstalowaniu jednego fotela dentystycznego i co najmniej 8,0 m2 na każdy następny fotel. W 2009 r. Ministerstwo zdrowia zaproponowało rozporządzenie w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej, w którym, jak wyjaśnia ministerstwo, odstąpiono od określania wymagań odnośnie powierzchni poszczególnych pomieszczeń (gabinety, pokoje chorych) gdyż w wielu przypadkach utrudnia to funkcjonalne wykorzystanie pomieszczeń zakładu opieki zdrowotnej.

Instalując wiertarki turbinowe, należy pamiętać, biorąc pod uwagę powyższe wymagania, że postawienie w pomieszczeniu przegrody lub ścianki przypominającej parawan nie dzieli pomieszczenia na dwa i więcej pomieszczeń, i jest to wciąż to samo pomieszczenie. Ściany pomieszczeń powinny być pełne, pomieszczenia powinny być naświetlone światłem naturalnym i sztucznym, odpowiednio wentylowane i klimatyzowane. W pomieszczeniach należy zachować wymaganą powierzchnię oraz odpowiedniej szerokości przejścia. Wyjścia ze wszystkich pomieszczeń powinny prowadzić bezpośrednio do dróg ewakuacyjnych, a drzwi powinny otwierać się na zewnątrz. Stanowią o tym przepisy: rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.), szczególnie: § 57-59, 72-75, 236-238 i 243-244; rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.), szczególnie, § 2 pkt 3, 14-16, 18-22, 24-28. Wymienione przepisy dotyczą pomieszczeń, w których przebywają ludzie i pomieszczeń pracy.

Kazimierz Kościukiewicz