Pracownik zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas określony (okres od połowy jednego do połowy drugiego miesiąca kalendarzowego) w drugim miesiącu zatrudnienia świadczył pracę przez 2 dni. Wynagrodzenie było ustalone w stawce godzinowej, a czas pracy określony jako nienormowany. Pracodawca nie prowadził ewidencji czasu pracy.
Czy pracodawca ma obowiązek wypłacić pracownikowi wynagrodzenie za okres niewykonywania pracy?
Jeśli nie zaistniała żadna z okoliczności przewidziana w przepisach prawa pracy, która gwarantuje zachowanie prawa do wynagrodzenia mimo niewykonywania pracy, to pracownik nie ma prawa do wynagrodzenia. Będzie tak na przykład, gdy pracownik był nieobecny w pracy z przyczyn nieusprawiedliwionych lub pracę porzucił.
Zgodnie z art. 80 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm) - dalej k.p., wynagrodzenie przysługuje pracownikowi jedynie za pracę wykonaną. W razie niewykonywania pracy, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią. Takich możliwości jest kilka. Przykładowo sytuacja ta ma miejsce, gdy pracownik mimo swej gotowości do pracy, doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy, czyli miejsce ma tzw. przestój. Prawo do wynagrodzenia pracownik zachowa także w przypadku zwolnienia go z obowiązku wykonywania (świadczenia) pracy. W wyroku z dnia 16 czerwca 2005 r. (I PK 260/04, OSNP 2006, nr 9-10, poz. 145) Sąd Najwyższy stwierdził, że "pracownik zwolniony przez pracodawcę z obowiązku świadczenia pracy doznaje przeszkód w jej wykonywaniu z przyczyn dotyczących pracodawcy (art. 81 § 1 k.p.) i z tego tytułu przysługuje mu wynagrodzenie w wysokości określonej w tym przepisie."
Z pytania nie wynika jednoznacznie, czy zaistniały jakieś szczególne okoliczności. Jeśli takich okoliczności nie było, to pracownik prawa do wynagrodzenia nie ma.
Kamil Szymański - specjalista z zakresu prawa pracy
Czy pracodawca ma obowiązek wypłacić pracownikowi wynagrodzenie za okres niewykonywania pracy?
Jeśli nie zaistniała żadna z okoliczności przewidziana w przepisach prawa pracy, która gwarantuje zachowanie prawa do wynagrodzenia mimo niewykonywania pracy, to pracownik nie ma prawa do wynagrodzenia. Będzie tak na przykład, gdy pracownik był nieobecny w pracy z przyczyn nieusprawiedliwionych lub pracę porzucił.
Zgodnie z art. 80 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm) - dalej k.p., wynagrodzenie przysługuje pracownikowi jedynie za pracę wykonaną. W razie niewykonywania pracy, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią. Takich możliwości jest kilka. Przykładowo sytuacja ta ma miejsce, gdy pracownik mimo swej gotowości do pracy, doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy, czyli miejsce ma tzw. przestój. Prawo do wynagrodzenia pracownik zachowa także w przypadku zwolnienia go z obowiązku wykonywania (świadczenia) pracy. W wyroku z dnia 16 czerwca 2005 r. (I PK 260/04, OSNP 2006, nr 9-10, poz. 145) Sąd Najwyższy stwierdził, że "pracownik zwolniony przez pracodawcę z obowiązku świadczenia pracy doznaje przeszkód w jej wykonywaniu z przyczyn dotyczących pracodawcy (art. 81 § 1 k.p.) i z tego tytułu przysługuje mu wynagrodzenie w wysokości określonej w tym przepisie."
Z pytania nie wynika jednoznacznie, czy zaistniały jakieś szczególne okoliczności. Jeśli takich okoliczności nie było, to pracownik prawa do wynagrodzenia nie ma.
Kamil Szymański - specjalista z zakresu prawa pracy