Odpowiedź:

Na orzeczeniu lekarskim wydanym po przeprowadzonych badaniach kontrolnych lekarz medycyny pracy nie ma obowiązku dokonywania zapisu, że orzeczenie to zostało wydane „po zwolnieniu lekarskim”.

Uzasadnienie:

Realizując jeden z podstawowych obowiązków pracodawcy wynikający z przepisów art. 229 § 2 ustawy z 26.06.1974 r. – Kodeks pracy. (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666 z późn. zm.) – dalej jako k.p., w przypadku niezdolności pracownika do pracy spowodowanej chorobą trwającą dłużej niż 30 dni, pracodawca powinien go skierować na kontrolne badania lekarskie. Celem powyższych badań jest ustalenie zdolności do dalszego wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku pracy.

Badania te mają ścisły związek z dokumentem wystawionym przez lekarza, lekarza dentystę, starszego felczera lub felczera, potwierdzającym niezdolność pracownika do pracy, jakim zgodnie z załącznikiem nr 1 do nieobowiązującego już rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 27.07.1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wystawiania zaświadczeń lekarskich, wzoru zaświadczenia lekarskiego i zaświadczenia lekarskiego wydanego w wyniku kontroli lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2013 r. poz. 229), jest druk ZUS-ZLA (obowiązujący do końca 2017 r.) lub wydanym po 1 stycznia 2016 r. zaświadczeniem lekarskim o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby, pobytu w szpitalu albo innym przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych, o których mowa w przepisach rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 10.11.2015 r. w sprawie trybu i sposobu orzekania o czasowej niezdolności do pracy, wystawiania zaświadczenia lekarskiego oraz trybu i sposobu sprostowania błędu w zaświadczeniu lekarskim (Dz.U. poz. 2013).

Z uwagi na to, że powyższe zaświadczenie może dotyczyć nie tylko choroby pracownika, ale również konieczności osobistego sprawowania przez pracownika opieki nad chorym członkiem rodziny (np. dzieckiem), należy wyjaśnić, że pracodawca, obliczając okres niezdolności pracownika do pracy, od którego zależy obowiązek skierowania go na badania kontrolne, powinien uwzględnić wyłącznie zwolnienia związane z chorobą danego pracownika.

Zasady przeprowadzania profilaktycznych badań lekarskich, w tym badań kontrolnych, zostały określone w przepisach rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 30.05.1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w kodeksie pracy (Dz.U. Nr 69, poz. 332 ze zm.) – dalej: r.b.l.p.
Zgodnie z § 2 pkt 5 r.b.l.p., badania profilaktyczne kończą się orzeczeniem lekarskim stwierdzającym:
1) brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku albo
2) istnienie przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku
– w warunkach pracy opisanych w skierowaniu na badania lekarskie.

Powyższe orzeczenie wydane po przeprowadzonym badaniu kontrolnym, zgodnie z § 3 pkt 4 r.b.l.p., wydane jest według wzoru określonego w załączniku nr 2 do r.b.l.p. W prawym górnym rogu tego formularza widnieje informacja, którego z badań dane orzeczenie dotyczy: wstępnego, okresowego, czy kontrolnego.
Zgodnie z legendą umieszczoną na dole orzeczenia obowiązkiem lekarza jest skreślenie niewłaściwych pozycji. Tym samym bezpośrednio z treści danego orzeczenia powinno wynikać, że dotyczy ono badania kontrolnego, w związku z czym nie ma potrzeby zamieszczać na nim dodatkowego zapisu w postaci np. „wydane po zwolnieniu lekarskim”.

Maciej Ambroziewicz, autor współpracuje z publikacją Serwis BHP
Odpowiedzi udzielono 4.08.2017 r.   
 

Więcej informacji i narzędzi znajdziesz w programie
Serwis BHP
Bądź na bieżąco ze zmianami prawnymi i korzystaj z aktualnych materiałów