Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał w czwartek, 7 grudnia 2023 r., wyrok w sprawie C-518/22 | AP Assistenzprofis.

Czytaj również: Asystent na razie nie dla dzieci z niepełnosprawnością>>

Tło sprawy

AP Assistenzprofis jest niemiecką spółką specjalizującą się w świadczeniu usług asystencji i doradztwa osobom z niepełnosprawnościami. W 2018 r. spółka ta poszukiwała dla 28-letniej studentki asystentek osobistych, których zadaniem miało być pomaganie jej we wszystkich aspektach życia codziennego. Ogłoszenie wskazywało, że „preferowane są osoby między 18. a 30. rokiem życia”. Jedna z kandydatek, która nie należała do wskazanego przedziału wiekowego i której kandydatura została odrzucona, poczuła się dyskryminowana ze względu na swój wiek.

Niemiecki federalny sąd pracy zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości z pytaniem, w jakim stopniu, w takiej sytuacji, można pogodzić ochronę przed dyskryminacją ze względu na wiek z ochroną przed dyskryminacją ze względu na niepełnosprawność.

 


Preferencje co do wieku asystentek wspierają poszanowanie osoby z niepełnosprawnością do samostanowienia.

W wyroku Trybunał podkreślił, że wyrażone przez osobę z niepełnosprawnością preferencje dotyczące przynależności asystentek osobistych do określonego przedziału wiekowego mogą wspierać poszanowanie prawa tej osoby do samostanowienia.

W niniejszej sprawie przepisy niemieckie zawierają wyraźny wymóg spełnienia indywidualnych życzeń osób z niepełnosprawnościami podczas świadczenia na ich rzecz usług asystencji osobistej. W związku z tym zainteresowane osoby powinny mieć wybór w jakich warunkach, gdzie i z kim mieszkają.

W tym kontekście racjonalne wydaje się oczekiwanie, że asystentka osobista należąca do tej samej grupy wiekowej co osoba z niepełnosprawnością łatwiej zintegruje się ze środowiskiem osobistym, społecznym i uniwersyteckim tej osoby. Wprowadzenie granic wiekowych może być zatem konieczne i uzasadnione w świetle ochrony prawa do samostanowienia rzeczonej osoby z niepełnosprawnością.