Jaki kurs zastosować do wprowadzenia towaru na magazyn i czy do cen doliczyć cło, koszty transportu i pozostałe koszty i po jakim kursie?

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, prowadząca księgi rachunkowe kupuje towar w Chinach. Towar dociera drogą morską do Hamburga, gdzie agencja celna dokonuje odprawy. Agencja wystawia fakturę na: cło, transport z Chin do Hamburga i z Hamburga do Polski a także koszty odprawy. Jak prawidłowo rozliczyć transakcję pod względem podatku dochodowego i podatku VAT? Nadmieniam, że firma posiada fakturę za towar z Chin w walucie USD, wystawioną 27 stycznia. Towar przypłynął do Hamburga 3 marca. Agencja wystawiła fakturę na cło 4 marca w walucie euro oraz fakturę na koszty transportu i opłaty w PLN. Towar przyjechał do polskiej firmy 5 marca.

Pytanie:
Jaki kurs zastosować do wprowadzenia towaru na magazyn i czy do cen doliczyć cło, koszty transportu i pozostałe koszty i po jakim kursie?
Czy do VAT rozpoznać WNT, po jakim kursie i w którym miesiącu i czy doliczać cło, koszty transportu i pozostałe koszty do podstawy opodatkowania?
W którym miesiącu i kogo wykazać w informacji podsumowującej?

Odpowiedź:
Na gruncie podatku VAT, w opisanych okolicznościach ma miejsce przemieszczenie towarów z terytorium Niemiec do Polski w ramach przedsiębiorstwa podatnika.

Uzasadnienie:
Taki przewóz stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) - dalej u.p.t.u. Wskazane regulacje stanowią, że przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.
W wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów - zgodnie z art. 20 ust. 5 u.p.t.u. obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia. W opisanej sprawie, obowiązek podatkowy powstanie z dniem 15 kwietnia 2014 r.
Podstawę opodatkowania należy przeliczyć na PLN z zastosowaniem regulacji art. 31a ust. 1 u.p.t.u. W przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Zatem, przeliczenia zostaną wykonane po kursie z dnia 14 kwietnia br.
Zasady ustalania podstawy opodatkowania przy nietransakcyjnym WNT określa art. 30a ust. 2 u.p.t.u. Regulacje stanowią, że do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadkach, o których mowa w art. 11, stosuje się odpowiednio art. 29a ust. 2 u.p.t.u. Mając na uwadze powołane podstawy prawne, należy wskazać, że podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów. Teoretycznie zastosowanie wskazanych regulacji oznacza, że podstawa opodatkowania powinna być ustalona nie w wartości historycznej tj. wg ceny zakupu a wg wartości towaru w momencie wykonania WNT. Praktycznie sądzę jednak, że wartość towaru w okresie od stycznia do kwietnia nie uległa obniżeniu, zatem podatnik może posłużyć się wartością zakupu.
Podstawa opodatkowania WNT obejmuje:
- podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
- koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
W opisanym przypadku do podstawy opodatkowania należy wliczyć cło. Pozostałe koszty nie zostały pobrane przez sprzedawcę, zatem nie powinny być ujmowane w podstawie opodatkowania WNT. Tym samym, kosztów związanych z usługą odprawy celnej towarów nabytą od agencji celnej nie należy wliczać do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, lecz rozliczyć jako odrębny zakup usługi. Na powyższe wskazuje Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 6 listopada 2012 r., ILPP4/443-333/12-4/EWW.
Transakcja powinna być ujętą w informacji podsumowującej, ale tylko w sytuacji, gdy niemiecki przedstawiciel działający w imieniu podatnika posiada właściwy i ważny numer identyfikacyjny NIP z prefiksem DE. Numer NIP UE przedstawiciela powinien być wykazany w informacji podsumowującej w części D "Informacja o wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów". Powyższe potwierdza Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 14 czerwca 2013 r., ILPP4/443-144/13-2/BA.
Odnosząc się natomiast, do sposobu ustalenia ceny nabycia towarów handlowych warto zacytować pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 czerwca 2009 r., ILPB1/415-435/09-2/IM. W interpretacji czytamy: stwierdzić należy, iż w odniesieniu do podatników prowadzących ewidencję księgową w formie ksiąg rachunkowych, przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia ceny nabycia towarów handlowych. Kwestię tą regulują przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości nie będące jednak przepisami prawa podatkowego. Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż ww. wydatki (cło i transport), które w myśl przepisów ustawy o rachunkowości składają się na cenę nabycia towarów handlowych będą stanowiły koszt uzyskania przychodu prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności poprzez zaliczenie do tychże kosztów właściwie ustalonej ceny nabycia towarów handlowych. Organ wyjaśnił, że właściwym kursem dla przeliczenia faktur dokumentujących poniesiony koszt – jest średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury a nie kurs z dnia poprzedzającego dzień wystawienia poszczególnych faktur.

[Uwaga! Odpowiedź na to pytanie jest już nieaktualna od 1 VII 2020 r.]