Z działalnością agroturystyczną w ujęciu szerszym będziemy mieli do czynienia w przypadku działalności, której nie można uznać za typową agroturystykę, np. z powodu wynajmu pokoi gościnnych w budynku mieszkalnym położonym nie w gospodarstwie rolnym, lecz np. w nadmorskim mieście. W tej sytuacji brak jest możliwości zastosowania omówionych wcześniej zwolnień, w tym w szczególności zwolnień wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działalność ta często obejmuje również wynajem domków letniskowych, miejsc na rozbicie namiotów, posiłki dla generalnie wszystkich chętnych wczasowiczów. Będziemy tu mieli do czynienia z typową działalnością gospodarczą. W konsekwencji należy dopełnić wszelkich obowiązków spoczywających na podmiocie gospodarczym. Dochodzą tu także zobowiązania wynikające z ustawy o usługach turystycznych – zwłaszcza obowiązek zgłoszenia obiektu hotelarskiego (rozumianego jako np. pokoje gościnne czy domki letniskowe), bądź pola biwakowego do ewidencji prowadzonej przez wójta (burmistrza, prezydenta), właściwego ze względu na miejsce położenia obiektu. Przedsiębiorca zobowiązany jest zatem dopilnować, by obiekt hotelarski spełniał odpowiednie wymagania sanitarne, przeciwpożarowe oraz by zachowane zostały standardy wyposażenia, określone przepisami rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 19 sierpnia 2004 r. w sprawie obiektów hotelarskich i innych obiektów, w których są świadczone usługi hotelarskie (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 22, poz. 169 z późn. zm.). Wymagania te uzależnione są w szczególności od rodzaju obiektu w którym świadczone są usługi hotelarskie – w obiekcie hotelarskim (hotele, motele, pensjonaty, kempingi, domy wycieczkowe, schroniska, pola biwakowe), czy też w innym obiekcie (np. pokoje gościnne w budynkach mieszkalnych), co do którego również funkcjonują określone wymagania.
Nie mniej ważne są obowiązki rejestracyjne w urzędzie gminy (wpis do ewidencji działalności gospodarczej), w urzędzie statystycznym (numer regon) czy wreszcie w urzędzie skarbowym. W tej ostatniej instytucji należy złożyć odpowiednie dokumenty związane z rozpoczęciem działalności (zgłoszenie CEIDG-1) i przyjętą formą opodatkowania.
Trzeba zwrócić uwagę, iż powoływana wcześniej ustawa o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, iż podczas składania w gminie wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej, podatnik ma możliwość złożenia dodatkowego wniosku zawierającego żądanie:
1) wpisu do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej (REGON),
2) zgłoszenia identyfikacyjnego albo aktualizacyjnego, o którym mowa w przepisach o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników,
3) zgłoszenia płatnika składek lub zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych lub ich zmiany w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych.
Gmina, niezwłocznie po dokonaniu wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, przesyła powyższe dokumenty do właściwych organów
Należy także pamiętać, iż fakt prowadzenia działalności gospodarczej znacząco wpływa na obciążenie z tytułu podatku od nieruchomości, który jest w takim przypadku wielokrotnie wyższy niż w przypadku przeznaczenia budynku jedynie na cele mieszkalne.
W urzędzie skarbowym, w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych, możliwy jest wybór formy opodatkowania, skutkujący, mówiąc ogólnie, rodzajem koniecznej do prowadzenia dokumentacji i wysokością obciążenia podatkowego. Mamy zatem możliwość opodatkowania uzyskanych przychodów (dochodów) w oparciu o skalę podatkową, tj. w formie „zasad ogólnych" – uregulowaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych czy też w formach zryczałtowanych (ryczałt od przychodów ewidencjonowany, karta podatkowa) – przewidzianych ustawą z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.) – dalej u.z.p.d. Od 2004 r. doszła także możliwość wyboru 19% liniowego podatku – uregulowanego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wybór określonej formy opodatkowania musi być poprzedzony analizą mającą na celu pogodzenie uzyskania jak najmniejszego obciążenia podatkowego z obowiązkiem prowadzenia różnych urządzeń księgowych, a tym samym stopniem skomplikowania rozliczeń. Obok stawek podatkowych należy także pamiętać o elementach wpływających na wysokość podatku, takich jak przede wszystkim koszty uzyskania przychodów czy też możliwe odliczenia (m.in. składki na ubezpieczenie zdrowotne, składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe, wydatki mieszkaniowe, odpłatne kształcenie), w trybie i na zasadach określonych w przepisach regulujących poszczególne formy opodatkowania, odliczanych od przychodu, dochodu czy też podatku. Jako przykład można tu wymienić brak możliwości pomniejszania dochodu, przychodu czy też podatku o odliczenia w przypadku karty podatkowej, z wyjątkiem odliczeń związanych z ubezpieczeniem zdrowotnym. Należy zauważyć, iż opodatkowanie w formach zryczałtowanych (ryczałt ewidencjonowany, karta podatkowa) uniemożliwia preferencyjne wspólne rozliczenie małżonków; wykluczone będzie ponadto rozliczenie przewidziane dla osób samotnie wychowujących dzieci.
Nie mniej istotne są tu pozostałe wymagania wynikające z przepisów podatkowych, dotyczące innych obowiązków, w tym w szczególności sposobu określania należnego zobowiązania, składania zawiadomień (np. o zaprowadzeniu księgi przychodów i rozchodów czy też o wyborze zryczałtowanych form opodatkowania), informacji, deklaracji, zeznań. Powyższe powinno skłonić do dokonania wnikliwej analizy regulacji dotyczących wybranej formy opodatkowania, by ustrzec się przed ewentualnymi konsekwencjami z racji popełnionych błędów.