a także mając na uwadze, co następuje:(1) W ramach metody standardowej dotyczącej ryzyka rynkowego instytucje mogą ustanowić niższe wymogi w zakresie funduszy własnych w odniesieniu do ryzyka walutowego w stosunku do pozycji dopasowanych w dwóch walutach, w przypadku gdy są one uznawane za "silnie ze sobą skorelowane" zgodnie z metodyką określoną w art. 354 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.
(2) Przy tworzeniu wykazu walut silnie ze sobą skorelowanych należy stosować powszechną praktykę rynkową polegającą na przeliczaniu maksymalnej straty z okresu 10 dni na maksymalną stratę na jeden dzień poprzez dzielenie maksymalnej zmiany kursu walutowego w wysokości 4 % przez pierwiastek kwadratowy z 10. W związku z tym wartość progowa maksymalnej dziennej zmiany wartości dla danej pary walut powinna zostać ustalona na poziomie 1,265 %.
(3) Dzienna procentowa zmiana kursu walutowego powinna być określana jako różnica między logarytmami naturalnymi wartości par walut, zaobserwowanych w ciągu dwóch kolejnych dni.
(4) Wartość bezwzględną określonej w ten sposób wartości procentowej należy porównać z wartością progową dla maksymalnej dziennej zmiany wartości dla danej pary walut, wynoszącą 1,265 %. Wartości przekraczające tę wartość progową powinny być traktowane jako naruszenie zasady maksymalnej straty 4 % z okresu 10 dni.
(5) Należy określić maksymalną liczbę akceptowalnych strat, tak by pary walut przekraczające taki limit nie były uznawane za skorelowane ze sobą zgodnie z art. 354 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Ponadto przy obliczaniu maksymalnej liczby akceptowalnych strat należy uwzględniać zarówno długie, jak i krótkie pozycje w walucie obcej. Liczba dopuszczalnych naruszeń powinna być zaokrąglana w dół i w związku z tym maksymalną liczbę naruszeń należy ustalić jako siedem przypadków przekroczenia maksymalnej straty w okresie poprzedzających trzech lat oraz 65 przypadków przekroczenia maksymalnej straty w okresie poprzedzających pięciu lat.
(6) W art. 354 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 przewidziano jedynie niższe wymogi w zakresie funduszy własnych w stosunku do pozycji w "odnośnych walutach silnie ze sobą skorelowanych". W rezultacie jedynie te pary kursów walutowych powstałych w wyniku kombinacji walut poszczególnych państw członkowskich z walutami zamieszczonymi w wykazie walut państw trzecich, które są istotne dla instytucji finansowych w Unii, powinny zostać poddane ocenie na podstawie kryteriów identyfikacji walut silnie ze sobą skorelowanych.
(7) W ocenie powinny również zostać uwzględnione niektóre inne pary kursów wymiany walut obejmujące wyłącznie waluty państw trzecich, o ile są one istotne dla portfeli instytucji w Unii. Ponadto w świetle wymogów art. 354 ust. 1 rozporządzenia nr 575/2013 dotyczących stosownych okresów badania, wybierając waluty na potrzeby oceny, należy uwzględnić jedynie te waluty, dla których z wiarygodnego źródła dostępne są szeregi dziennych danych dla okresu pięcioletniego.
(8) W art. 354 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 ustanowiono szczególny sposób traktowania par walut powstałych przez kombinację walut państw członkowskich uczestniczących w drugim etapie unii gospodarczej i walutowej ("ERM II") i euro oraz przez kombinację walut tej grupy państw. W związku z tym pary obejmujące te waluty nie powinny być traktowane jako "odnośne". Natomiast pary walut, w skład których wchodzi waluta ERM II z jednej strony i waluta inna niż euro lub inna waluta ERM II z drugiej strony, powinny być traktowane jako "odnośne".
(9) Dlatego ocenie powinna zostać poddana korelacja każdej pary walut powstałej przez kombinację walut określonych w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
(10) Aby zagwarantować pewność co do korzystania z wykazu walut ściśle ze sobą skorelowanych, wykaz ten powinien być poddawany przeglądowi zgodnie z art. 29 ust. 1 lit. d) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 2 . Z tych samych powodów należy dokonywać takiego przeglądu w regularnych odstępach i w tym samym(-ch) lub przybliżonym(-ch) terminie(-ach) corocznie, chyba że zmiany na rynku wymagają, aby przegląd taki został przeprowadzony w drodze wyjątku w innych terminach.
(11) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt wykonawczych standardów technicznych przedstawiony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.
(12) Europejski Urząd Nadzoru Bankowego przeprowadził otwarte konsultacje społeczne na temat projektu wykonawczych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zwrócił się o wydanie opinii do Bankowej Grupy Interesa-riuszy powołanej na mocy art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
