Ustawodawca dokonał wyraźnego odróżnienia stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych innych niż szpitalne od świadczeń szpitalnych oraz dla każdego z tych rodzajów działalności leczniczej przewidział inną organizacyjną formę jej świadczenia: szpital (jako wyodrębnione przedsiębiorstwo podmiotu leczniczego) dla świadczeń szpitalnych, inne niż szpital wyodrębnione przedsiębiorstwo podmiotu leczniczego np. określonego rodzaju zakłady dla świadczeń innych niż szpitalne, ale podobnie jak szpitalne całodobowych i stacjonarnych (art. 2 ust. 1 pkt 8 i 9 oraz art. 12 ust. 1 pkt 1 – 4 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654 z późn. zm.).

W strukturze organizacyjnej podmiotu leczniczego ZOL powinien więc być wyodrębnionym od szpitala przedsiębiorstwem.

Wyrok dotyczył skargi wojewody na uchwałę sejmiku województwa podlaskiego z 22 lutego 2013 roku dotyczącej nadania statutu SP ZOZ w Choroszczy. Sąd uznał nieważność paragrafu 9 ust. 1 pk.t 1 li. „s” statutu. Z zapisu tego wynika brak wyodrębnienia ze struktur SP ZOZ przedsiębiorstwa w postaci zakładu opiekuńczo-leczniczego.

Zdaniem wojewody dla każdego rodzaju działalności leczniczej, w tym także dla "stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych innych niż szpitalne" w podmiocie leczniczym powinno zostać wyodrębnione oddzielne przedsiębiorstwo, co wynika z art. 2 ust. 1 pkt 8, art. 8, art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej  Tymczasem w § 9 ust. 1 pkt 1 lit. "s" statutu SPP ZOZ postanowiono, że w ramach jego struktury organizacyjnej wyodrębnia się przedsiębiorstwo pod nazwą "szpital", w skład którego wchodzi komórka organizacyjna "Zakład Opiekuńczo – Leczniczy z rehabilitacją psychiatryczną". Jest to sytuacja, w której stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne inne niż szpitalne realizowane będą w ramach przedsiębiorstwa pod nazwą "szpital" udzielającego stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych szpitalnych.
Jak czytamy w uzasadnieniu WSA przedsiębiorstwo "szpital" prowadzić będzie więcej niż jeden rodzaj działalności leczniczej, co nie jest zgodne z prawem. Co prawda ustawa nie zabrania prowadzenia przez podmiot leczniczy więcej niż jednego rodzaju działalności leczniczej, ale wymaga, by dla każdego rodzaju tej działalności wyodrębniano przedsiębiorstwo, które to wymaganie nie zostało spełnione w kwestionowanym statucie.

Zdaniem wojewody za powyższą argumentacją przemawia treść następujących przepisów: § 7 ust. 2 rozporządzenia ministra zdrowia z 17 maja 2012 roku w sprawie systemu resortowych kodów identyfikacyjnych oraz szczegółowego sposobu ich nadawania (Dz. U. poz. 594); § 11 ust. 1 pkt 24 rozporządzenia ministra zdrowia z 29 września 2011 roku w sprawie szczegółowego zakresu danych objętych wpisem do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą oraz szczegółowego trybu postępowania w sprawach dokonywania wpisów, zmian w rejestrze oraz wykreśleń z tego rejestru (Dz. U. Nr 221, poz. 1319).

Wskazano, że stanowisko organu jest zgodne z uzyskaną opinią Departamentu Organizacji Ochrony Zdrowia Ministerstwa Zdrowia z 9 sierpnia 2013 roku.

Wyrok WSA w Białymstoku z 13 lutego 2014 roku. II SA/Bk 855/13. Wyrok jest nieprawomocny