Projekt dostosowuje kilkanaście ustaw między innymi do wprowadzenia elektronicznej postaci recepty, skierowania, zlecenia oraz rejestrów medycznych, a także doprecyzowuje przepisy dotyczące telemedycyny. Ponadto, projekt doprecyzowuje przepisy dotyczące Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego oraz wprowadzenia Karty Specjalisty Medycznego i Karty Specjalisty Administracyjnego.
Projektowane przepisy wprowadzają też zmiany dotyczące procedur w procesie kształcenia lekarzy, dentystów, diagnostów laboratoryjnych, farmaceutów i ratowników medycznych, które mają pozwolić na wprowadzenie Systemu Monitorowania Kształcenia Pracowników Medycznych. Chodzi o przekazywanie informacji na każdym etapie kształcenia w postaci elektronicznej, a nie jak do tej pory, głównie w wersji papierowej.
Projekt ma też wprowadzić zasadę "wzajemnego zaufania" Elektronicznej Platformy Gromadzenia, Analizy i Udostępnienia Zasobów Cyfrowych o Zdarzeniach Medycznych (system P1) oraz systemów teleinformatycznych ZUS i NFZ. Dzięki temu rozwiązaniu nie będzie konieczności odrębnego logowania się użytkownika do każdego z tych systemów z osobna.
Czytaj: Infrastruktura informacyjna w ochronie zdrowia jest nieuporządkowana >>>
Projekt różnicuje terminy wejścia w życie przepisów dotyczących e-recepty, e-skierowania i e-zlecenia. Do końca lipca 2016 rokurecepta będzie mogła być wystawiana w postaci papierowej lub w postaci elektronicznej, a skierowania i zlecenia - do 28 lutego 2017 roku.
Recepty przepisywane na siebie lub na członka rodziny mają być wystawiane w postaci elektronicznej od 1 stycznia 2026 roku.
Proponowane przepisy mają na celu także wprowadzenie elektronicznego zlecenia jako obligatoryjnego od 1 marca 2017 roku. Wyjątkiem będzie na przykład sytuacja, w której konieczne będzie wystawienie zlecenia dla osoby o nieustalonej tożsamości. W myśl projektu, w przypadku wystawienia zlecenia w postaci elektroniczne, pacjent otrzyma potwierdzenie zawierające informacje o wyrobie medycznym, który został wystawiony.
Karta KSM będzie wydawana na wniosek lekarzy, dentystów, pielęgniarek i położnych, farmaceutów, felczerów, diagnostów laboratoryjnych i ratowników medycznych. Będzie to robić NFZ - za pośrednictwem właściwych samorządów zawodowych, a w przypadku ratowników medycznych – przez wojewodów.
KSM będzie służyć między innymi do potwierdzenia wykonania świadczenia opieki zdrowotnej, złożenia podpisu elektronicznego na elektronicznej dokumentacji medycznej (np. recepcie). W przypadku lekarzy, dentystów, ratowników medycznych, farmaceutów i diagnostów laboratoryjnych karta będzie też dokumentem potwierdzającym prawo wykonywania zawodu.
KSM będzie wydawana bezpłatnie; opłata będzie pobierana w przypadku jej utraty, zniszczenia albo zmiany danych.
Osoby, które w dniu wejścia w życie ustawy będą posiadać uprawnienia do wykonywania zawodu ratownika medycznego, będą zobowiązane do złożenia wniosku o przyznanie prawa wykonywania tego zawodu w terminie 24 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. Z kolei absolwenci szkoły policealnej kształcącej w zawodzie ratownik medyczny, po uzyskaniu dyplomu potwierdzającego kwalifikacje w tym zawodzie, będą musiały złożyć taki wniosek nie później niż w 3 miesiące od dnia uzyskania dyplomu.
Według proponowanych rozwiązań Centralny Wykaz Produktów Leczniczych będzie udostępniać lekarzom informacje o lekach, w tym charakterystykę produktu oraz wskazania refundacyjne. Ma to między innymi przyspieszyć wypisywanie leków przez lekarza.
Dzięki weryfikacji z CWPL danych wypisanych na recepcie pacjent uniknie błędów i pomyłek, które pojawiają się na receptach i uniemożliwiają ich realizację, zmuszając pacjenta do ponownej wizyty u lekarza.
W projekcie znalazły się też zapisy stanowiące podstawę do stworzenia Systemu Obsługi List Refundacyjnych, dzięki któremu możliwe będzie przetwarzanie danych niezbędnych do wydania decyzji w sprawie objęcia danego leku refundacją. Także za jego pośrednictwem wnioskodawca - po uprzednim założeniu konta - będzie składał wnioski o objęcie refundacją i ustalenie urzędowej ceny zbytu leku.
Do Prawa farmaceutycznego projekt wprowadza między innymi wprowadzony w systemie teleinformatycznym rejestr zapotrzebowań i zgód realizowanych w ramach sprowadzania leków z zagranicy bez konieczności posiadania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu, jeżeli ich zastosowanie jest niezbędne dla ratowania życia lub zdrowia pacjenta.
Do ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej projekt wprowadza zapis stanowiący, że pacjent - przed wpisem na listę oczekujących na świadczenie - jest zobowiązany udostępnić świadczeniodawcy kod dostępu do e-skierowania oraz np. numer PESEL. Rozwiązanie to ma umożliwić "zablokowanie" skierowania w systemie P1, uniemożliwiając tym samym zapisanie się jednocześnie na kilka list.
Jeśli świadczenie nie zostanie udzielone, skierowanie zostanie "odblokowane", co umożliwi pacjentowi jego powtórne użycie.
Projekt zmienia też ustawę o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. W myśl proponowanych przepisów placówki ochrony zdrowia będą mogły zawierać umowy z podmiotami zajmującymi się przechowywaniem i archiwizacją dokumentacji medycznej. Ma to szczególne znaczenie w przypadku małych placówek - dzięki temu nie będą musiały ponosić wydatków związanych z nakładami inwestycyjnymi i technicznymi.
W myśl zapisów projektu opłata za udostępnienie dokumentacji medycznej na elektronicznym nośniku danych nie będzie mogła być wyższa niż 0,0004 przeciętnego wynagrodzenia, czyli około 1,50 zł.
Do ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi projekt wprowadza zmiany dotyczące zgłoszeń rozpoznanych zakażeń i chorób zakaźnych lub zgonów z powodu choroby zakaźnej oraz zgłoszeń dodatnich wyników badania w kierunku biologicznych czynników chorobotwórczych. Wśród przekazywanych drogą elektroniczną danych będzie informacja o obywatelstwie osoby podejrzewanej o zachorowanie, co ma - jak podkreślono w uzasadnieniu - szczególne znaczenie z punktu widzenia obecnych zagrożeń epidemiologicznych, w tym trwającej epidemii gorączki Ebola.
Projekt noweli ma także na celu wykonanie Wyroku Trybunału Konstytucyjnego z końca 2014 roku, w którym za niekonstytucyjny uznał on przepis o tworzeniu rejestrów medycznych. Wniosek w tej sprawie do TK skierowała rzecznik praw obywatelskich Irena Lipowicz. Dotyczył on jednego z przepisów ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia przewidującego, że rejestry służące na przykład monitorowaniu stanu zdrowia obywateli i poziomu zapotrzebowania na świadczenia zdrowotne są tworzone na mocy rozporządzeń ministra zdrowia. Rzecznik przypomniała, że "kwestie przetwarzania danych osobowych stanowią materię zastrzeżoną dla ustawy". (pap)






