Zgodnie z obowiązującym do 8 lutego przepisami rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, zmniejszenie współczynników korygujących odnosi się do całości umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, co powoduje, że kwoty wynikające z podniesienia wyceny świadczeń są w dużej mierze równoważone przez wzrost wynagrodzeń. 

Taryfy, które były ustalone przed dniem 1 lipca 2021 r. przygotowywane były bowiem bez uwzględnienia zmian dotyczących współczynników korygujących oraz przed wejściem w życie regulacji obligujących do obniżania tych współczynników. Taryfy ustalone przed tą datą nie uwzględniają zatem w swojej strukturze mechanizmu obniżania współczynników korygujących. Wzrost kwoty zobowiązania spowodowany zaimplementowaniem wskazanych taryf nie powinien więc prowadzić do obniżenia współczynników korygujących. I to się zmieni. Od 9 lutego zacznie obowiązywać nowelizacja rozporządzenia w tej sprawie. Zgodnie z  nią od 1 stycznia 2022 r. będzie stosowana zasada obniżenia współczynnika korygującego w przypadku wzrostu wyceny wartości świadczeń opieki zdrowotnej.

Zobacz szkolenie online w LEX: Zmiany w prawie ochrony zdrowia w 2022 r. Co czeka szpitale i przychodnie? >

Zmiany dla szpitali sieciowych

Ministerstwo Zdrowia w uzasadnieniu wyjaśnił, że skorygowanie mechanizmu obniżania współczynników korygujących w taki sposób, aby w przypadku świadczeniodawców zakwalifikowanych do poszczególnych poziomów systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej (PSZ), szpitalnych oddziałów ratunkowych i izb przyjęć, kwoty współczynników były pomniejszane proporcjonalnie do udziału danego rodzaju świadczeń lub ryczałtu PSZ w kwocie zobowiązania dla całej umowy. Obecnie, zmniejszenie współczynników korygujących w PSZ, szpitalnych oddziałach ratunkowych i izbach przyjęć odnosi się do wskaźników korygujących całości umowy, co powoduje, że kwoty wynikające z podniesienia wyceny świadczeń są często w całości równoważone zmniejszeniem kwoty współczynnika korygującego umowy. Taka sytuacja nie powstaje w umowach „pozasieciowych”. Proponowane rozwiązanie spowoduje zrównanie sytuacji świadczeniodawców w tym zakresie.

Czytaj w LEX: Metody finansowania świadczeń gwarantowanych przez NFZ >

Prawo do wypowiedzenia umowy

Ponadto nowela przewiduje prawo świadczeniodawcy do braku zgody na nowe warunki wynikające z zarządzenia prezesa NFZ wydanego na mocy znowelizowanego rozporządzenia.  Świadczeniodawca, który nie zgadza się na nowe warunki będzie mógł rozwiązać umowę z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia, pod warunkiem, że złoży oświadczenie o wypowiedzeniu w terminie tygodnia od dnia wejścia zarządzenia w życie. Zgodnie z treścią par. 2 rozporządzenia zasada ta ma zastosowanie także do zarządzeń, których zmiany miały miejsce przed dniem wejścia w życie nowelizacji, czyli przed 9 lutego 2022 roku.