Obecnie monitoring obejmuje, w przypadku szpitali psychiatrycznych, tylko sytuacje izolacji pacjenta (kamery są instalowane w izolatkach). Ministerstwo Zdrowia proponuje zmiany w ustawie o ochronie zdrowia psychicznego, które spowodują, że także pomieszczenia przeznaczone do obserwacji będą wyposażone w instalację monitoringu.  

Na razie resort opublikował założenia do tego projektu w wykazie prac rządu.

Czytaj w LEX: Tajemnica psychiatryczna - KOMENTARZ PRAKTYCZNY >>>

Sprawdź w LEX: Wytyczne 3/2019 w sprawie przetwarzania danych osobowych przez urządzenia wideo >>>

 

Przymus bezpośredni – bez właściwego nadzoru

Dlaczego zmiany są potrzebne? Stosowanie środków przymusu bezpośredniego w niektórych podmiotach leczniczych narusza prawa pacjenta. Wykazała to kontrola przeprowadzona przez Krajowy Mechanizm Prewencji Tortur.

Jedną z możliwości stosowania przymusu bezpośredniego jest unieruchomienie za pomocą pasów lub uchwytów służących do mocowania pacjenta do łóżka.  Eksperci podkreślają, że personel niekiedy nie ma wiedzy dotyczącej stosowania tych środków i między innymi z tego wynikają nadużycia. Na to nakłada się kwestia przepełnionych oddziałów psychiatrycznych i braki kadrowe. W dodatku nie ma ogólnopolskich badań dotyczących stosowania środków przymusu bezpośredniego w szpitalach psychiatrycznych.

Jednym z problemów jest brak poszanowania intymności pacjentów.  – Nie jest rzadkością, że osoby chore są zabezpieczane w pasy w wieloosobowych salach szpitalnych, często nawet bez zastosowania parawanów, które choć w minimalnym stopniu mogłyby zagwarantować pacjentowi intymność – relacjonowała Klaudia Kamińska, specjalistka w Zespole KMPT.

Czytaj w LEX: Konieczne ograniczenie praw pacjenta – przymus leczenia >>>

Wiceprezes Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego prof. Janusz Heitzman podczas posiedzenia Komisji Ekspertów ds. Ochrony Zdrowia Psychicznego podkreślał, że stosowanie przymusu nie może prowadzić do poniżenia pacjenta. – Niedopuszczalne jest stosowanie unieruchomienia na salach wieloosobowych – przekonywał.

Taki pogląd wyraża także Rzecznik Praw Obywatelskich prof. Marcin Wiącek.  – Unieruchomienie co do zasady powinno być wykonywane w jednoosobowych salach, a tylko wyjątkowo w salach wieloosobowych – podkreślał w piśmie do ministra zdrowia.

 


Wiceminister zdrowia Maciej Miłkowski w odpowiedzi na apel RPO zapowiadał  zmiany w ustawie o ochronie zdrowia psychicznego.

Pytanie jednak, czy te przedstawione w założeniach będą  wystarczające?  RPO zwracał uwagę, że z obecnych przepisów nie wynika jednoznacznie, że przymus bezpośredni może być stosowany w wyodrębnionej sali. Z przedstawionych przez resort zdrowia założeń wynika, że zmiany będą dotyczyły konieczności monitoringu. Nie ma w nich mowy o wyodrębnionej sali, choć konieczność zapewnienia monitoringu może w praktyce oznaczać, że pacjent do takiego właśnie pomieszczenia trafi.

Czytaj w LEX: Czyny zabronione ubezwłasnowolnionego przeciwko osobom sprawującym nad nim pieczę >>>

Przesłanki stosowania przymusu bezpośredniego

Problem ze stosowaniem środków przymusu bezpośredniego w pomieszczeniach bez nadzoru to tylko wierzchołek góry lodowej.  Z badania KMPT wynika, że wobec pacjentów stosowano niedopuszczalne środki przymusu jak kajdanki i kaski, stosowano je też nadmiernie długo: na przykład izolacja pacjenta trwała nawet rok, a także bez uzasadnienia: kaftany bezpieczeństwa stosowane były podczas spacerów. Zdarzają się też przypadki, że wobec pacjenta są stosowane kajdanki nawet w czasie udzielania mu świadczeń medycznych.

Czytaj w LEX: Środki reakcji "prawnokarnej" wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie dla życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób w perspektywie zasad zawartych w Konstytucji >>>

Projekt ustawy przewiduje również zmiany w przepisach ustawy dotyczących przedłużenia przez lekarza stosowania przymusu bezpośredniego w formie unieruchomienia lub izolacji dalsze przedłużenie jego stosowania na kolejne okresy.

W ocenie KMPT bardzo często dochodzi również do nieprawidłowości w dokumentacji, polegające np. na zbyt ogólnym wskazywaniu przyczyny stosowania środków przymusu wobec pacjenta, czy braku zatwierdzenia ich stosowania przez właściwego lekarza.

 

 

Z założeń zmian do ustawy o ochronie zdrowia psychicznego wynika, że zmieniona zostanie jedna z przesłanek do zastosowania przymusu bezpośredniego wobec osób z zaburzeniami psychicznymi. Zgodnie z projektem ma się ona odnosić do „poważnego zakłócania lub uniemożliwiania funkcjonowania osób lub otoczenia podmiotu, w którym osoby te się znajdują”.

Przymus bezpośredni można zastosować, gdy osoba stwarzająca zagrożenie umieszczona w Ośrodku:

  • dopuszcza się zamachu na życie lub zdrowie własne lub innej osoby;
  • dopuszcza się zamachu na bezpieczeństwo powszechne;
  • w sposób gwałtowny niszczy lub uszkadza przedmioty znajdujące się w jej otoczeniu;
  • zachowuje się w sposób powodujący poważne zakłócenia w funkcjonowaniu Ośrodka;
  • próbuje samowolnie opuścić Ośrodek;
  • nawołuje inne osoby umieszczone w Ośrodku do zachowań określonych w pkt 1-5;
  • próbuje oddalić się samowolnie, gdy przebywa poza terenem Ośrodka w związku z udzielaniem jej świadczeń zdrowotnych.

Przymus bezpośredni można zastosować prewencyjnie:

  • w celu zapobieżenia samowolnemu oddaleniu się osoby pozostającej pod nadzorem służby ochrony poza Ośrodkiem;
  • jeżeli zachowanie osoby stwarzającej zagrożenie wskazuje, że jest to niezbędne dla zapobieżenia jej agresji lub autoagresji.

 

Czytaj w LEX: Odpowiedzialność za naruszenie dóbr osobistych w postaci wolności i prawa do decydowania o swoim życiu prywatnym wskutek przyjęcia bez zgody do szpitala psychiatrycznego. Glosa do postanowienia SN II CSK 101/20 >>>

Zdrowie psychiczne – zmiana języka

Projektowane zmiany mają na celu m.in. wprowadzenie zmian w terminologii wykorzystanej w przepisach ustawy, która – jak ocenia resort zdrowia - jest archaiczna i może przyczyniać się do stygmatyzacji osób dotkniętych zaburzeniami psychicznymi. Terminologia ma być zmieniona także w przepisach dotyczących stosowania przymusu bezpośredniego osób z zaburzeniami psychicznymi.

Kolejna zaproponowana zmiana ma na celu określenie, że co do zasady rozprawa miałaby być przeprowadzana w szpitalu, zaś odstępstwem od tej zasady możliwe byłoby wyłączenie w przypadku, kiedy przeprowadzenie rozprawy w szpitalu jest szczególnie utrudnione. Zaproponowano, aby w sprawach dotyczących przyjęcia bez zgody lub wypisania ze szpitala psychiatrycznego osoby przyjętej bez zgody uczestnikiem postępowania z mocy prawa jest również szpital psychiatryczny.

Zobacz omówienie wyroków w LEX:

- Strasburg: psychiatra nie ma prawa ingerować w przekonania religijne pacjenta. Mockutė przeciwko Litwie - wyrok ETPC z dnia 27 lutego 2018 r., skarga nr 66490/09 >

- Strasburg: przymusowe leczenie psychiatryczne za noszenie damskich ubrań sprzeczne z Konwencją. X. przeciwko Rosji - wyrok ETPC z dnia 20 lutego 2018 r., skarga nr 3150/15 >