Pracownik nie musi składać wniosku o obniżenie czasu pracy ze względu na niepełnosprawność

Pracodawca jest zobowiązany obniżyć pracownikowi czas pracy do 7 godzin, od dnia przedłożenia orzeczenia stwierdzającego umiarkowany stopień niepełnosprawności. Pracownik nie musi składać wniosku w tym zakresie wyjaśnia Monika Kwiatkowska w komentarzu w Serwisie Prawo i Zdrowie.

Pytanie

Pracownik zatrudniony w jednostce służby zdrowia przedłożył dokument potwierdzający umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Czy wystarczy samo dostarczenie dokumentu nakazujące pracodawcy obniżenie czasu pracy z 7 godzin 35 min. do 7 godzin?

Czy musi to nastąpić na wniosek pracownika?

Odpowiedź

Pracodawca jest zobowiązany obniżyć pracownikowi czas pracy do 7 godzin, począwszy od dnia przedłożenia orzeczenia stwierdzającego umiarkowany stopień niepełnosprawności, bez konieczności złożenia przez pracownika wniosku w tym zakresie. Podstawą obniżenia czasu pracy jest samo przedłożenie orzeczenia.

Uzasadnienie

Czas pracy osób niepełnosprawnych jest uregulowany ustawą z 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych - dalej u.r.z.o.n. Artykuł 15 ust. 2 u.r.z.o.n. stanowi, iż czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo.

Z kolei wg brzmienia art. 20c u.r.z.o.n., osobie niepełnosprawnej przysługują uprawnienia pracownicze określone w niniejszym rozdziale odpowiednio od dnia, od którego osoba niepełnosprawna została wliczona do stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych na podstawie art. 2a u.r.z.o.n. Artykuł 2a ust. 1 u.r.z.o.n. stanowi, że osobę niepełnosprawną wlicza się do stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych począwszy od dnia przedstawienia pracodawcy orzeczenia potwierdzającego niepełnosprawność.

Zgodnie z art. 2a ust. 2 u.r.z.o.n., w przypadku przedstawienia pracodawcy kolejnego orzeczenia potwierdzającego niepełnosprawność, osobę niepełnosprawną wlicza się do stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych począwszy od dnia złożenia wniosku o wydanie orzeczenia, jeżeli z orzeczenia wynika, że w tym okresie osoba ta była niepełnosprawna, a wniosek o wydanie orzeczenia został złożony nie później niż w dniu następującym po dniu, w którym upłynął termin ważności poprzedniego orzeczenia potwierdzającego niepełnosprawność, z zastrzeżeniem ust. 3, art. 2a ust. 3 u.r.z.o.n. stosownie do treści którego, bez względu na datę złożenia wniosku o wydanie kolejnego orzeczenia potwierdzającego niepełnosprawność, osobę niepełnosprawną wlicza się do stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych również w okresie do 3 miesięcy poprzedzających dzień przedstawienia pracodawcy kolejnego orzeczenia, jeżeli z treści tego orzeczenia wynika, że w tym okresie osoba ta była niepełnosprawna. 

Mając na względzie przywołane przepisy należy stwierdzić, iż pracodawca (podmiot leczniczy) jest zobowiązany obniżyć pracownikowi czas pracy do 7 h, począwszy od dnia przedłożenia orzeczenia (pierwszego) stwierdzającego umiarkowany stopień niepełnosprawności, bez konieczności złożenia przez pracownika wniosku w tym zakresie. Podstawą obniżenia czasu pracy jest samo przedłożenie orzeczenia.

Czytaj inne komentarze tej autorki:

Szpital nie musi posiadać apteki>>>

Student nie jest uprawniony do uzyskania dostępu do dokumentacji medycznej >>>

Sprzedaż leków poza aptekami: warto edukować pacjentów i sprzedawców>>>

Pielęgniarka oddelegowana do filii nie musi otrzymać zwrotu kosztów dojazdu>>>

Dokumentacja medyczna może być udostępniona bez zgody pacjenta>>>

Monika Kwiatkowska, radca prawny autorka książek: Prawo farmaceutyczne. Poradnik dla aptek cz. I i Prawo farmaceutyczne. Poradnik dla aptek. cz. II, specjalizacja: prawo farmaceutyczne, prawo administracyjne, prawo pracy, prawo handlowe.  Współpracuje z Serwisem Prawo i Zdrowie.