Odpowiedź:

Zawieranie tego typu umów jest bardzo upowszechnione w szpitalach na terenie Polski. Artykuł 26 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 618 z późn. zm.) - dalej u.dz.l., nie ogranicza rodzaju świadczeń, które mogą być przedmiotem umów na udzielanie świadczeń zdrowotnej zawartych w trybie art. 26 u.dz.l. Jeżeli konkurs wskazywał, że jego przedmiotem są świadczenia zdrowotne realizowane w ramach dyżurów medycznych oraz że „dostawcą” usługi może być między innymi podmiot leczniczy nic nie sprzeciwia się zawarciu takiej umowy. Należy zwrócić jednak uwagę na to, czy medycy, którzy będą udzielali świadczeń w ramach tak zawartej umowy, nie są jednocześnie pracownikami (tzw. etatowymi) zamawiającego. W takim bowiem wypadku powstaje obowiązek odprowadzania składek na ubezpieczenie społeczne z tytułu wykonywanej przez nich pracy. Takie stanowisko legło u podstaw licznych już orzeczeń Sądu Najwyższego, np. w wyroku z dnia 4 czerwca 2014 r. sygn. akt II UK 447/13, wyroku z dnia 10 lipca 2014 r. sygn. akt II UK 454/13, wyroku z dnia 4 czerwca 2014 r. sygn. akt II UK 482/13. Przywołane w orzeczeniach analizy prawne zachowują aktualność.

Agnieszka Sieńko, autorka współpracuje z Serwisem Prawo i Zdrowie

Odpowiedzi udzielono 28.12.2015 r.