Starosta piaseczyński zawiadomił Karola S., właściciela zabytkowego dworku i parku o tym, że przez jego posesję będzie przeprowadzona droga gminna. Wobec tego planuje się podzielić działkę na dwie części oraz wywłaszczyć Karola S.

Wywłaszczenie pod drogę

Podstawą decyzji była specustawa drogowa (art. 11 a) i art. 11 e) ustawa o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych).

Według tych przepisów starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych, wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi. Ponadto - nie można uzależniać zezwolenia na realizację inwestycji drogowej od spełnienia świadczeń lub warunków nieprzewidzianych obowiązującymi przepisami.

Więcej: II SA/Lu 1250/17, Związanie wnioskiem o wydanie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej. - Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie

 Właściciel odwołał się do wojewody mazowieckiego, twierdząc, że cały obiekt jest wpisany do rejestru zabytków, a droga szybkiego ruchu zaszkodzi XVI wiecznemu dworkowi w Woli Gołkowskiej.

Wojewoda mazowiecki 28 marca 2018 r. utrzymał decyzję w mocy, która była opatrzona rygorem natychmiastowej wykonalności. Uznał, że droga nie będzie ekspresowa i nie wpłynie na kompleks dworsko-pałacowy, gdyż ten znajduje się w odległości 680 metrów od planowanej drogi.

Skarga do WSA

Właściciel w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zauważył, że w decyzji starosty zabrakło wszystkich koniecznych elementów, takich jak np. analizy oddziaływania inwestycji na środowisko.

Czytaj też: 140 inwestycji ma powstać w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego

Karol S. zakwestionował także zgodność inwestycji z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Zarzucił władzom brak dbałości o najcenniejsze zabytki Mazowsza. Sąd I instancji oddalił skargę właściciela.

Spec ustawa przed planem

WSA w Warszawie uznał, że rację mają wojewoda i starosta, którzy uznali, że specustawa eliminuje plan zagospodarowania przestrzennego. Według tej ustawy w sprawach dotyczących zezwolenia na realizację inwestycji drogowej nie stosuje się przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Co więcej - decyzja o uwarunkowaniach środowiskowych nie jest potrzebna. W każdym razie, gdyby zagrażała przyrodzie, można by po ją zmienić po zatwierdzeniu projektu budowlanego.

- Wojewódzki Konserwator Zabytków rozstrzygnął w swojej eksperckiej opinii, że budowa drogi nie wpłynie na walory historyczne i zabytkowe dworku i parku - dodała sędzia sprawozdawca Izabela Ostrowska.

Wyrok WSA w Warszawie, sygnatura akt VII SA/Wa 1424/18, nieprawomocny z 14 sierpnia 2018 r.