Rada miejska ustaliła zasady płatnego parkowania w gminie. Między innymi w uchwale pojawił się zapis, iż identyfikator postojowy mieszkańca strefy, uprawniający do parkowania w rejonie stałego miejsca zamieszkania może nabyć osoba na stałe zameldowana w obszarze strefy, będąca właścicielem lub współwłaścicielem pojazdu oraz osoba na stałe zameldowana w strefie i korzystająca z samochodu na podstawie aktualnej u mowy leasingowej.
Taki zapis zaskarżył prokurator.
WSA uznał skargę za zasadną.
Zdaniem sądu, kryterium zróżnicowania mieszkańców strefy płatnego parkowania ze względu na to, czy posiadają stałe zameldowanie w obszarze strefy oraz ze względu na tytuł prawny do parkowanego pojazdu należy uznać za niezgodne z wynikającą z zasady demokratycznego państwa prawnego zasadą równości i sprawiedliwości społecznej.
Zasada równości wobec prawa wymaga, by podmioty charakteryzujące się daną cechą istotną, były traktowane równo, bez różnic faworyzujących lub dyskryminujących.
Sąd uznał, iż rada wprowadziła niezgodne z prawem, zróżnicowanie, dyskryminujące mieszkańców strefy płatnego parkowania zarówno wobec innych mieszkańców miasta, jak i wzajemnie wobec siebie, bowiem w świetle zakwestionowanej regulacji identyfikator mogłaby otrzymać tylko osoba zamieszkała pod danym adresem i jedynie ta, która była właścicielem lub współwłaścicielem pojazdu lub osobą korzystającą z samochodu na podstawie aktualnej umowy leasingowej.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Opolu z 2 czerwca 2015 r., sygn. akt II SA/Op 143/15, nieprawomocny