Rady Gminy Iłowo-Osada podjęła uchwałę w sprawie ustalenia wysokości ekwiwalentu pieniężnego dla członków Ochotniczych Straży Pożarnych z terenu gminy. W uchwale określiła ekwiwalent za uczestniczenie członków OSP w szkoleniach i ćwiczeniach pożarniczych organizowanych przez Państwową Straż Pożarną lub gminę.

Wojewoda warmińsko-mazurski zakwestionował sformułowanie "i ćwiczeniach”, jako niezgodne z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej. Według tego przepisu, członek ochotniczej straży pożarnej, który uczestniczył w działaniu ratowniczym lub szkoleniu pożarniczym organizowanym przez Państwową Straż Pożarną lub gminę, otrzymuje ekwiwalent pieniężny. Przytoczony przepis ustanawia dwie enumeratywnie wskazane przesłanki wypłaty ekwiwalentu pieniężnego strażakowi OSP: za uczestnictwo w działaniu ratowniczym oraz uczestnictwo w szkoleniu pożarniczym.

W zakwestionowanej uchwale rada przewidziała ekwiwalent pieniężny za udział w szkoleniach i ćwiczeniach pożarniczych. Organ nadzoru podzielił pogląd wyrażony w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 1 lipca 2014 r. (sygn. akt IV SA/Wr 100/14), że na gruncie art. 28 ust. 1 ustawy o ochronie przeciwpożarowej, zawarte w nim pojęcie „szkolenie” obejmuje terminy "szkolenie" i "ćwiczenie", czyli odnosi się zarówno do nabywania wiedzy teoretycznej (np. na wykładach, kursach, itp.), jak i praktycznej (np. poprzez udział w zawodach pożarniczych, manewrach i ćwiczeniach).

Tym samym, jak stwierdził wojewoda, wprowadzenie w zakwestionowanej uchwale możliwości wypłaty ekwiwalentu za udział strażaków ochotniczej straży pożarnej w ćwiczeniach, stanowi modyfikację normy kompetencyjnej wyrażonej w art. 28 ust. 1 ustawy o ochronie przeciwpożarowej, a tym samym art. 7 Konstytucji.
rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody warmińsko-mazurskiego nr PN.4131.82.2018