Wnioskodawca wystąpił o wymierzenie grzywny staroście, na podstawie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270).

Uzasadniając swój wniosek wskazał, że trzykrotnie występował do starosty z żądaniem wykonania dwóch ostatecznych decyzji. Mimo upływu czasu organ nie przystąpił do ich wykonania, co uniemożliwiło wnioskodawcy dokonanie zmian w ewidencji gruntów rolnych oraz prawidłowe regulowanie zobowiązań wobec Skarbu Państwa.


Sąd wezwał wnioskodawcę do wskazania, czy taką skargę na bezczynność starosty rzeczywiście składał. Wezwany tej okoliczności jednak nie wykazał.


WSA podkreślił, iż dopuszczalność wymierzenia organowi grzywny z tytułu nieprzekazania sądowi skargi dotyczy wyłącznie sytuacji, gdy taka skarga do organu została złożona. Dopiero bowiem wówczas organ ma obowiązek jej przekazania. Taki obowiązek z oczywistych względów nie ciąży na nim w sytuacji, gdy skargi nie złożono, bowiem wówczas nie ma środka zaskarżenia, który mógłby być przesłany oraz nie ma zarzutów, do których organ mógłby się ustosunkować.

WSA przypomniał, że wniosek o wymierzenie grzywny na podstawie art. 55 §1 p.p.s.a. jest pismem wszczynającym odrębne postępowanie sądowe. Wniosek taki powinien czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać określenie żądania, jego podstawy i uzasadnienie oraz oznaczenie stron i organów, a także spełniać inne wymagania określone w przepisach szczególnych. W ocenie sądu wykazanie przy wnoszeniu wniosku w trybie art. 55 p.p.s.a. o nałożenie grzywny, że wnioskodawca wniósł skargę do organu, jest jednym z koniecznych elementów formalnych przesądzających o jego dopuszczalności. Nie można bowiem żądać ukarania organu za nieprzekazanie sądowi skargi wraz z odpowiedzi na nią w sytuacji, gdy taka skarga do organu nie została złożona.

Zdaniem WSA sytuacja braku wykazania złożenia skargi ma miejsce w sprawie. Wnioskodawca wniósł bowiem o wymierzenie grzywny na podstawie art. 55 § 1 p.p.s.a., jednak – wezwany do wykazania, że złożył skargę - tej okoliczności nie wykazał na żądanie sądu. W takiej sytuacji wniosek o wymierzenie grzywny jest niedopuszczalny – uznał WSA.
 

Postanowienie WSA w Białymstoku z 19 marca 2013 r., sygn. akt II SO/Bk 7/13, nieprawomocne