Spór pomiędzy organami dwóch gmin dotyczył właściwości do rozpoznania wniosku o skierowanie małoletniego do domu pomocy społecznej.
Kierownik ośrodka pomocy społecznej na wniosek opiekuna prawnego, wydał decyzję o skierowaniu małoletniego do domu pomocy społecznej.

Następnie kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie orzekł o umieszczeniu małoletniego w domu pomocy społecznej dla dzieci. SKO stwierdziło nieważność decyzji o umieszczeniu małoletniego w domu pomocy społecznej uznając, że w sprawach tych organem właściwym był inny organ. Ustalono bowiem, iż dla małoletniego został ustanowiony nowy opiekun prawny. W dniu kierowania małoletniego do domu pomocy społecznej miejscem zamieszkania opiekuna prawnego była inna gmina.

NSA przypomniał, iż zgodnie z art. 59 ust. 1 ustawy z 12 marca 2004 r. (Dz. U. 2013, nr 0, poz. 182) o pomocy społecznej decyzję o skierowaniu do domu pomocy społecznej i decyzję ustalającą opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wydaje organ gminy właściwej dla tej osoby w dniu jej kierowania do domu pomocy społecznej. W myśl art. 101 ust. 1 powołanej ustawy, właściwość miejscową gminy ustala się według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie. Ustawa o pomocy społecznej nie definiuje pojęcia "miejsce zamieszkania". W związku z powyższym należy uwzględnić regulację zawartą w art. 25 Kodeksu cywilnego. Stosownie do treści tego przepisu, miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

O miejscu zamieszkania dzieci lub podopiecznych przesądza miejsce zamieszkania rodzica lub opiekuna. Zatem do wydania decyzji o skierowaniu małoletniego do domu pomocy społecznej oraz ustaleniu opłat za pobyt w tego rodzaju placówce organem właściwym jest organ gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania opiekuna prawnego w dniu kierowania do domu pomocy społecznej – uznał NSA.

Na podstawie:
Postanowienie NSA z 6 września 2013 r., sygn. akt I OW 83/13