Rada gminy podjęła uchwałę, w której wprowadziła stawki czynszu oraz ustaliła zasady najmu pomieszczeń w budynkach szkoły, zespołów szkolno-przedszkolnych oraz szkolnych boisk sportowych stanowiących własność gminy, ale pozostających w trwałym zarządzie jednostek organizacyjnych gminy.
Wojewoda działając jako organ nadzoru, złożył skargę do WSA domagając się stwierdzenia nieważności uchwały. W uzasadnieniu wskazał, że kompetencje do oddawania w najem nieruchomości posiada jednostka organizacyjna, która korzysta z danej nieruchomości, a nie rada gminy. To ta jednostka, mimo iż nie jest osobą prawną, decyduje z kim i na jakich warunkach zostanie zawarta umowa najmu. Zdaniem organu nadzoru stanowienie, w drodze uchwały rady, o wysokości sztywnych stawek czynszu w przypadku nieruchomości oddanych w trwały zarząd jednostce organizacyjnej wkracza w kompetencje organu zarządzającego tą jednostką, co stoi w sprzeczności z art. 7 Konstytucji.
WSA rozpatrując skargę stwierdził, iż z zastrzeżeniem art. 43 ust. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.), jednostka organizacyjna ma prawo do korzystania z nieruchomości oddanej w trwały zarząd, a w szczególności do oddania jej lub jej części w najem, dzierżawę albo użyczenie na czas nie dłuższy niż czas, na który został ustanowiony trwały zarząd, z równoczesnym zawiadomieniem właściwego organu i organu nadzorującego, jeżeli umowa jest zawierana na czas oznaczony do 3 lat, albo za zgodą tych organów, jeżeli umowa jest zawierana na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub czas nieoznaczony, jednak na okres nie dłuższy niż czas, na który został ustanowiony trwały zarząd. WSA zwrócił uwagę, iż oddanie jednostce organizacyjnej w trwały zarząd nieruchomości stanowiącej własność lub przedmiot użytkowania wieczystego Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego ogranicza uprawnienia właścicielskie tych podmiotów lub ich uprawnienia wynikające z użytkowania wieczystego. Podmioty te z chwilą oddania nieruchomości w trwały zarząd pozbawione zostają faktycznego władztwa nad nią mimo, że nieruchomości te pozostają w zasobie odpowiednio Skarbu Państwa czy jednostek samorządu terytorialnego. Ustanowienie na rzecz gminnej jednostki organizacyjnej trwałego zarządu nieruchomością stanowiącą własność lub znajdującej się w użytkowaniu wieczystym gmin pozbawia zatem wójtów, burmistrzów czy prezydentów miast możliwości ich wynajmowania, wydzierżawiania lub oddawania ich w użytkowanie. Pozostawanie nieruchomości gminnej w trwałym zarządzie jej jednostki organizacyjnej pozbawia także rady gmin możliwości określania zasad ich wydzierżawiania lub najmu na okres dłuższy niż trzy lata w oparciu o przepis art. 18 ust. 2 pkt 9 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.).
Uprawnień rady gminy do ustanawiania zasad wydzierżawiania lub najmu takich nieruchomości oraz stawek należnego z tego tytułu czynszu nie można także wyprowadzić z przepisu art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym ( Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) w zw. z art. 43 ust. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) , na które powołała się rada gminy. Przepis art. 43 ust. 6 dotyczy bowiem, jak słusznie zauważył wojewoda we wniesionej skardze, ustalania szczegółowych warunków korzystania przez jednostki organizacyjne z nieruchomości oddanych im w trwały zarząd i nie może stanowić podstawy do ustalania zasad i stawek najmu, których adresatem byłyby nie tylko te jednostki organizacyjne, ale także podmioty będące drugą stroną takich umów najmu. Zasadny był w związku z tym także zarzut organu nadzoru naruszenia przez radę gminy zasady legalizmu wynikającej z art. 7 Konstytucji R.P.