Podręcznik Zasady opracowywania analizy kosztów i korzyści  związanych z wykorzystaniem przy świadczeniu usług  komunikacji miejskiej autobusów zeroemisyjnych zawiera wskazówki dla jednostek samorządu terytorialnego. Przy tworzeniu analizy należy szczególnie pamiętać o celu ustawy o elektromobilności, jakim jest poprawa jakości powietrza, a przez to jakości życia mieszkańców, poprzez wzrost wykorzystania zeroemisyjnych środków transportu, w szczególności w transporcie publicznym.

Przy ocenie korzyści i kosztów zakupu autobusów zeroemisyjnych istotny powinien być nie tylko aspekt finansowy, ale również aspekt społeczny i środowiskowy. Podejmując decyzję o kierunku rozwoju floty autobusowej, samorządy powinny pamiętać o szerokim zakresie instrumentów wsparcia z Unii Europejskiej i Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska czy Funduszu Niskoemisyjnego Transportu.

 

Czytaj też komentarz praktyczny Plan zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego.


Program E-bus, realizowany przez Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii z Polskim Funduszem Rozwoju jest jedną z głównych osi Programu Flagowego Rozwoju Elektromobilności, priorytetem w Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju i ma na celu zwiększenie na rynku udziału pojazdów o napędzie elektrycznym. 
W ramach Programu wypracowano regulacje, które mają stworzyć warunki rozwoju infrastruktury i rynku elektromobilności w zbiorowym transporcie publicznym. Ustawa o elektromobilności i paliwach alternatywnych Ministerstwa Energii, zakładająca wzorcową rolę państwa w promowaniu i rozwoju elektromobilności i paliw alternatywnych, nakłada na samorządy obowiązki, m.in. sporządzanie co 36 miesięcy, analizy kosztów i korzyści związanych z wykorzystanie autobusów zeroemisyjnych oraz innych środków transportu w świadczeniu usług komunikacji miejskiej.

 



Zgodnie z ustawą o elektromobilności, analizę kosztów i korzyści sporządza jednostka samorządu terytorialnego, z wyłączeniem gmin i powiatów do 50 tys. mieszkańców, która świadczy usługę lub zleca świadczenie usługi komunikacji miejskiej w rozumieniu ustawy o publicznym transporcie zbiorowym.

Na koniec 2016 roku po ulicach 6 polskich miast: Warszawy, Krakowa, Inowrocławia, Jaworzna, Lublina i Ostrołęki, jeździły 33 autobusy elektryczne. Biorąc pod uwagę statystyk,i roczne tempo wzrostu ilości E-busów wynosi niemal 300 proc.

Podręcznik Zasady opracowywania analizy kosztów i korzyści  związanych z wykorzystaniem przy świadczeniu usług  komunikacji miejskiej autobusów zeroemisyjnych – Wymaganej Ustawą O Elektromobilności I Paliwach Alternatywnych dostępny jest tutaj