Na wniosek parafii starosta zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na poszerzenie cmentarza parafialnego. Właściciele nieruchomości sąsiednich zarzucili decyzji między innymi wydanie jej z naruszeniem art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (tekst jednolity: Dz. U. z 2011 r. Nr 118, poz. 687 ze zm.), polegające na braku zgody właściwego inspektora sanitarnego.
W systemie LEX znajdziesz zagadnienie powiązane z tym artykułem:
Wyznania
Najczęściej czytane w temacie:
Czytaj więcej w systemie informacji prawnej LEX
To zagadnienie zawiera:
Najczęściej czytane w temacie:
Czytaj więcej w systemie informacji prawnej LEX
Zdaniem WSA skarga zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie bowiem z treścią art. 1 ust. 3 ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych, właściwe władze kościelne decydują o założeniu lub rozszerzeniu cmentarza wyznaniowego, które może nastąpić na terenie przeznaczonym na ten cel w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, po uzyskaniu zgody właściwego inspektora sanitarnego. Z treści tego przepisu wynika, że dopuszczalność realizacji wymienionego zamierzenia uzależniona jest od spełnienia dwóch podstawowych warunków: zgodności z ustaleniami planu miejscowego i zgody inspektora sanitarnego. Przepis ten nie wyjaśnia, na jakim etapie postępowania i w jakiej formie organ inspekcji sanitarnej wyraża zgodę na poszerzenie cmentarza. Zdaniem WSA wykładnia tego przepisu dokonana na płaszczyźnie celowościowej i systemowej prowadzi do wniosku, że zgoda inspektora sanitarnego winna być wyrażona w drodze decyzji po przeprowadzeniu odrębnego postępowania przed organem inspekcji sanitarnej najpóźniej do chwili wydania decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na rozbudowę cmentarza.
Pełna treść artykułu dostępna jest w serwisie ABC Środowisko>>>
