Jeden z mieszkańców zwrócił się o udostępnienie mu wykazu lub rejestru wydanych pozwoleń na jednorazową sprzedaż napojów alkoholowych.

Prezydent odmówił udzielenia informacji. Organ uznał bowiem, że konieczność wyszukania wnioskowanych danych, a następnie sporządzenie ich wykazu, kopiowanie wyszukanych w archiwum dokumentów, ich skanowanie oraz anonimizacja powodują, iż należy uznać żądaną informację jako przetworzoną.

Mieszkaniec wniósł skargę do sądu administracyjnego.

Jego zdaniem anonimizacja zezwoleń była zbędna, gdyż nie powinny one zawierać informacji podlegających ochronie. Ponadto twierdził, że na organie ciążył obowiązek z mocy prawa prowadzenia wykazu zezwoleń, zatem nie byłby on sporządzany specjalnie dla niego. Powołał się tu na rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 stycznia 2011r. w sprawie instrukcji kancelaryjnej, jednolitych rzeczowych wykazów akt oraz instrukcji w sprawie organizacji i zakresu działania archiwów zakładowych (Dz. U. z 2011r. Nr 14 poz. 67).

WSA uznał skargę za zasadną.

Sąd zwrócił uwagę, iż informacja publiczna przetworzona nie posiada na gruncie obowiązującego prawa swojej definicji legalnej i nie jest możliwe wytyczenie jednoznacznej granicy pomiędzy informacją publiczną prostą i przetworzoną.

W konsekwencji, każdorazowa decyzja o zaliczeniu żądanej informacji, jako informacji przetworzonej, musi wynikać z dogłębnej analizy stanu faktycznego sprawy. Stanowisko podejmowane w tym zakresie przez organ powinno być racjonalnie uzasadnione, w sposób nie budząc wątpliwości, co do jego słuszności.

Zdaniem sądu organ nie sprostał temu obowiązkowi.

Trudno uznać za wyczerpujące lakoniczne wyjaśnienie, iż organ nie posiada gotowego wykazu zezwoleń. Organ nie ustosunkował się także do zarzutu mieszkańca, co do braku podstaw do anonimizacji wnioskowanych zezwoleń, a kwestia ta pominięta została przez organ całkowitym milczeniem.
Sąd podkreślił, iż jeżeli uzyskanie przetworzonej informacji publicznej wiąże się z poniesieniem określonych środków, zwłaszcza finansowych i organizacyjnych, często trudnych do pogodzenia z bieżącymi działaniami konkretnych organów, czynności pociągające za sobą koszty czy osobowe czy finansowe muszą zostać przedstawione przez organ w sposób nie budzący wątpliwości.

Sąd przypomniał o potrzebie pro-obywatelskiego wykładania przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej i nie tworzenie sztucznych barier, utrudniających pozyskiwanie wiedzy o sprawach publicznych np. poprzez zasłanianie się skomplikowaniem wewnętrznej struktury lub niedostosowaniem wykorzystywanych systemów obsługi danych.

Na podstawie:
Wyrok WSA w Gliwicach z 16 października 2015 r., sygn. akt IV SA/Gl 724/15, nieprawomocny