Wójt wydał zarządzenie w sprawie realizacji transportu i opieki nad dziećmi niepełnosprawnymi w czasie przejazdu na trasie dom - szkoła – dom.

Rodzice niepełnosprawnego dziecka zaskarżyli jeden z zapisów zarządzenia do sądu administracyjnego. Chodziło o refundację ponoszonych przez nich kosztów związanych z dowożeniem ich niepełnosprawnego dziecka do ośrodka opiekuńczo-rehabilitacyjnego.

Gmina określiła w sposób generalny, że zwrot kosztów takiego przewozu dokonywany będzie w wysokości 50% stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu.

Natomiast rodzice wskazywali na potrzebę uwzględnienia indywidualnych potrzeb dziecka i warunków, w jakich jest dowożone, tj. uwzględnienia odległości do placówki i rodzaju środka transportu.

WSA przypomniał, iż to na gminie ciąży obowiązek zapewnienia uczniowi upośledzonemu w stopniu głębokim bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do ośrodka umożliwiającego wypełnienie obowiązku szkolnego i obowiązku nauki.

Przy tym nie musi to być ośrodek położony najbliżej. Wybór ośrodka nie stanowi uprawnienia gminy, lecz osób, do których należy podejmowanie decyzji w imieniu ucznia w wykonaniu konstytucyjnie gwarantowanego prawa do nauki i wyboru szkoły.

Drugim, alternatywnym obowiązkiem gminy, jeśli rodzice ucznia upośledzonego w stopniu głębokim zdecydują się sami zorganizować dziecku odpowiedni dowóz do placówki, jest pokrycie kosztów przejazdu ucznia i jego opiekuna na zasadach ustalonych w umowie zawartej z rodzicami lub opiekunami ucznia.

Więcej informacji i narzędzi znajdziesz w programie
LEX Samorząd Terytorialny
Bądź na bieżąco ze zmianami prawnymi i korzystaj z aktualnych materiałów

Sąd podkreślił, iż zwrot kosztów przejazdu ucznia oraz opiekuna następuje na zasadach określonych w umowie zwartej między wójtem a rodzicami. Forma umowy wskazuje równorzędność podmiotów tego stosunku prawnego i uwzględnienie wzajemnych praw i obowiązków.

W takim stosunku prawnym trudno znaleźć uzasadnienie stanowiska, że gmina może jednostronnie dyktować wysokość zwracanych kosztów. Regulacja ta dotyczy osób w bardzo indywidualnych sytuacjach, bowiem dotyczy osób niepełnosprawnych w różnym stopniu niepełnosprawności, których przewóz wymaga specjalnych warunków zarówno co do środków transportu, odległości do placówki, częstotliwości dojazdów itp. – wyjaśnił sąd.

Na podstawie:
Wyrok WSA w Krakowie z 15 grudnia 2015 r., sygn. akt III SA/Kr 1230/15, nieprawomocny