Sąd Rejonowy w Rybniku 5 października 2023 r. uznał Lucynę W. za winną tego, że w 2022 r. znęcała się nad swoim psem rasy mieszanej.
Jako osoba opiekująca się i zobowiązana do opieki nad zwierzęciem nie udzieliła pomocy i nie zapewniła opieki medycznej w związku z rozpadającym się guzem nowotworu i doprowadziła do stanu agonalnego spowodowanego rozpadem gnilnym nowotworu.
Przy czym czyn ten popełniła mając znacznie ograniczoną zdolność do pokierowania swoim postępowaniem. Jest to występek z art. 35 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt. Sąd wymierzył opiekunce psa karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 złotych.
Ponadto sąd orzekł wobec skazanej zakaz posiadania wszelkich zwierząt do końca życia.
Kasacja prokuratora na korzyść
Wyrok ten z powodu niewniesienia apelacji przez strony postępowania, uprawomocnił się 13 października 2023 r. W sprawie nie sporządzono pisemnego uzasadnienia orzeczenia.
Kasację na korzyść w listopadzie 2023 r. wywiódł prokurator generalny, w której sformułował zarzut rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenie przepisu prawa karnego poprzez niewskazanie okresu obowiązywania tego zakazu, podczas gdy przepis art. 35 ust. 4 b przywołanej ustawy obliguje do jego orzeczenia w latach, na okres od roku do lat 15.
Stawiając ten zarzut, prokurator wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy w tym zakresie Sądowi Rejonowemu w Rybniku do ponownego rozpoznania.
Rażące naruszenie prawa o ochronie zwierząt
Sąd Najwyższy uznał, że kasacja prokuratora generalnego jest oczywiście zasadna. Wobec tego uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Rejonowemu w Rybniku do ponownego rozpoznania.
Zaskarżony wyrok został wydany z rażącym naruszeniem art. 35 ust. 4 b ustawy o ochronie zwierząt, które to uchybienie miało oczywiście istotny wpływ na jego treść. Według tej ustawy w razie skazania za przestępstwo znęcania nad zwierzęciem sąd może orzec tytułem środka karnego zakaz posiadania wszelkich zwierząt albo określonej kategorii zwierząt. Jednakże zgodnie z dyspozycją art. 35 ust. 4 b wspomnianej ustawy zakazy orzeka się w latach, od roku do lat 15.
Lektura sentencji zaskarżonego orzeczenia – jak słusznie zauważył skarżący - nie pozostawia wątpliwości co do tego, że Sąd Rejonowy w Rybniku, orzekając wobec skazanej Lucyny W. środek karny w postaci zakazu posiadania wszelkich zwierząt, nie określił czasu trwania tego środka. Dlatego trafnie określono w kasacji jej kierunek – na korzyść skazanej. Nie jest też możliwe konwalidowanie tego uchybienia w postępowaniu wykonawczym w trybie art. 13 par. 1 k.k.w., skoro zgodnie z ustawą czas trwania środka karnego powinien zostać określony w wyroku skazującym, na co słusznie zwrócił uwagę skarżący, wskazując w tym zakresie na poprzednie wyroki Sądu Najwyższego.
Zaniechanie sądu stanowiło zatem rażące naruszenie norm prawa materialnego, które w efekcie doprowadziło do uchylenia zaskarżonego wyroku w części dotyczącej orzeczenia o środku karnym w postaci zakazu posiadania wszelkich zwierząt.
Sąd Rejonowy w Rybniku ponownie rozpoznając sprawę w tym zakresie, będzie miał na uwadze powyższe rozważania i wyda orzeczenie zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa materialnego.
Wyrok Izby Karnej SN z 13 marca 2024 r., sygn. akt IV KK 517/23
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
