Zdaniem ekspertów obniży to notowania złotego. Jako równie groźne dla złotego poza przewidywanym cięciem oceny kredytowej jest widmo wprowadzenia ustawy frankowej. Do tego dochodzą możliwy brexit i niewiadoma, jaką jest polityka Fed w kwestii podwyżek stóp procentowych.
– II kw. może być okresem przejściowego osłabienia złotego. Złoży się na to kilka istotnych wydarzeń. Najbardziej negatywnym będzie możliwa obniżka ratingu przez agencję Moody’s. Do niedawna zakładaliśmy, że Moody’s będzie mniej wrażliwy na zmiany instytucjonalne niż S&P. Metodologia wskazuje jednak na to, że bardziej koncentruje się na fundamentach gospodarczych, a te są w Polsce wciąż bardzo solidne – mówi agencji informacyjnej Newseria Inwestor Rafał Benecki, główny ekonomista ING Banku Śląskiego. – Niemniej jednak najnowsze komentarze Moody’s wskazują, że zmiany wokół Trybunału Konstytucyjnego są bardzo negatywnie oceniane.

Czytaj: Zgromadzenie sędziów TK: prezes za utrzymaniem pozycji Trybunału, prezydent za nadrzędnością parlamentu>>

– Uważamy, że obniżka ratingu jest bardzo prawdopodobna. Tym bardziej że mamy powrót do dyskusji o ustawie frankowej w jednej z bardziej kosztownych wersji łącznie z próbą innej interpretacji przepisów o rachunkowości. Dlatego majowy przegląd ratingu dla Polski może się skończyć jego obniżką o jeden stopień – uważa Benecki.
– Inne istotne wydarzenia to dyskusja o ustawie frankowej. Propozycja ma być w podobnej wersji jak w styczniu, z próbą amortyzacji kosztów przez jakiś okres. Takie rozwiązanie oznacza konieczność zakupu na rynku ponad 30 mld franków, co jest nie do wykonania z uwagi na ryzyko dużego osłabienia waluty. Teoretycznie można się posłużyć wsparciem z banku centralnego, który mógłby pomóc dokonać takiej operacji z użyciem rezerw walutowych, ale one zostałyby wówczas zredukowane o 1/3, co ponownie byłoby negatywne dla ratingu. W związku z tym to kolejne ryzyko dla złotego – przekonuje główny ekonomista ING Banku Śląskiego.
Z wyliczeń Komisji Nadzoru Finansowego wynika, że w przypadku wprowadzenia ustawy o przewalutowaniu kredytów frankowych w zaproponowanej przez prezydenta formie banki poniosą koszt minimum 44 mld zł, a w skrajnym przypadku nawet ponad 100 mld zł. Mogłoby to zachwiać podstawami polskiego systemu bankowego, bo cały ubiegłoroczny zysk banków wyniósł 11,5 mld zł.