Prokurator uzasadniając skargę podkreślał, że sąd wbrew obowiązkowi wynikającemu z przepisów Ustawy o ochronie lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zamianie kodeksu cywilnego nie podjął czynności zmierzających do ustalenia czy eksmitowanemu przysługuje uprawnienie do lokalu socjalnego. Wskazał, że jest ponadto sprzeczny z zasadą demokratycznego państwa prawa urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej, narusza zasadę legalizmu, o której mowa w art. 7 konstytucji,  zasadę sprawiedliwości społecznej wynikająca z art. 2 konstytucji, a także prawa i wolności człowieka i obywatela określone w konstytucji.

 


O co chodzi w sprawie?  

Najemca wraz z rodziną (żoną oraz córką i jej małoletnim dzieckiem) zamieszkiwali w budynku położonym w Podkowie Leśnej. Pod koniec maja 2008 r. współwłaściciele nieruchomości wypowiedzieli najemcy dotychczasową stawkę czynszu z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia. Pod koniec kwietnia 2009 r. najemca został wezwany do zapłaty kwoty stanowiącej co najmniej trzy pełne okresy płatności pod rygorem wypowiedzenia stosunku najmu. Wobec braku wpłaty należności właściciele wypowiedzieli umowę najmu z końcem czerwca 2009 r. i wezwali najemcę do opróżnienia lokalu oraz zwrotu kluczy, po czym wobec nieopuszczenia lokalu złożyli do sądu powództwo o eksmisję.

Czytaj w LEX: Eksmisja - zasady i sposób przeprowadzenia >

Wyrok zapadł 31 października 2011 r. Sąd nakazał rodzinie opróżnienie lokalu, ustalając jednocześnie, iż córce najemcy i jej małoletniemu synowi przysługuje uprawnienie do lokalu socjalnego. W związku z tym wstrzymał wykonanie wyroku w zakresie ich dotyczącym do czasu przedstawienia im przez gminę oferty lokalu socjalnego. 

Czytaj: Skarga nadzwyczajna gorsza od dawnej rewizji>>

Prokuratura podkreśla, że sąd orzekając o eksmisji najemcy z lokalu bez uprawnienia do lokalu socjalnego, wbrew obowiązkowi ustawowemu wynikającemu z ówcześnie obowiązującego art. 14 ust 3  i 4 Ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego,  nie sprawdził, czy eksmitowanemu przysługuje uprawnienie do otrzymania lokalu socjalnego. Nie przeprowadził postępowania dowodowego - nie zwrócił się do komisji ds. orzekania o niepełnosprawności odnośnie przyznania najemcy stopnia niepełnosprawności, do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych odnośnie przyznania renty lub emerytury, czy też Ośrodka Pomocy Społecznej w sprawie korzystania ze świadczeń. 

Czytaj w LEX: Eksmisja. Procedura sądowa >

- Powyższe ustalenia były niezbędne, gdyż zgodnie z art. 14 ust 4 Ustawy o ochronie praw lokatorów, Sąd nie mógł orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego wobec osób objętych szczególną ochroną - wskazano. 

 

Wyrok narusza konstytucję 

Skargę nadzwyczajną od wyroku Sądu Rejonowego w Grodzisku Mazowieckim I Wydział Cywilny wniósł do Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego zastępca Prokuratora Generalnego Robert Hernand.

Wskazał, że wyrok narusza zasadę legalizmu, o której mowa w art. 7 konstytucji,  zasadę sprawiedliwości społecznej wynikająca z art. 2 konstytucji, a także prawa i wolności człowieka i obywatela określone w Konstytucji, a także rażąco  narusza przepisy art. 14 ust 1, ust 3 i 4 pkt 2 i 4  Ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i zmianie kodeksu cywilnego (w brzmieniu obowiązującym w dacie orzekania) poprzez orzeczenie o eksmisji lokatora i braku uprawnień do lokalu socjalnego, bez zbadania z urzędu czy zachodzą przesłanki do otrzymania przez niego lokalu socjalnego. 

Zobacz procedurę w LEX: Postępowanie w sprawie z powództwa o eksmisję z lokalu mieszkalnego >

Wnosi o uchylenie wyroku w zakresie w jakim sąd orzekł o braku uprawnienia do lokalu socjalnego i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Grodzisku Mazowieckim do ponownego rozpoznania. 

Czytaj: Skarga nadzwyczajna w kolizji ze skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem>>