Zmiany w ubezpieczeniach OC przewoźników lotniczych
W dniu 16 lutego 2013 r. wejdzie w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2012 r. w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej przewoźników lotniczych, przedsiębiorców wykonujących obsługę naziemną oraz instytucji zapewniających służby żeglugi powietrznej (Dz. U. z 2013 r. poz. 67).

Rozporządzenie wykonuje delegację ustawową zawartą w art. 209 ust. 7 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. Prawo lotnicze (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 933 ze zm.) i zastępuje obowiązujące dotychczas w tym zakresie rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie wymagań dotyczących ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej użytkowników statków powietrznych, przewoźników i innych przedsiębiorców prowadzących działalność lotniczą (Dz. U. Nr 110, poz. 1168 ze zm.).

Nowe rozporządzenie określa szczegółowy zakres obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej:

- przewoźników lotniczych za szkody spowodowane opóźnieniem w przewozie pasażerów, bagażu lub towarów,

- przewoźników lotniczych za szkody powstałe w przewozie lotniczym poczty,

- przedsiębiorców wykonujących obsługę naziemną za szkody powstałe w związku z prowadzoną przez siebie działalnością lotniczą,

- instytucji zapewniających służby żeglugi powietrznej za szkody powstałe w związku z prowadzoną przez siebie działalnością lotniczą.

W rozporządzeniu określono zakres czasowy ochrony ubezpieczeniowej. Obowiązek ubezpieczenia OC w odniesieniu do przewoźników lotniczych, przedsiębiorców wykonujących obsługę naziemną oraz instytucji zapewniających służby żeglugi powietrznej powstaje najpóźniej w dniu poprzedzającym dzień rozpoczęcia odpowiedniej działalności.

Wysokość minimalnych sum gwarancyjnych w odniesieniu do przewoźników lotniczych została ustalona w oparciu o limity odpowiedzialności przewoźników lotniczych z tytułu przewozu pasażerów, bagażu, towarów oraz opóźnień określone w Konwencji o ujednolicaniu niektórych zasad dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego sporządzonej w Montrealu w dniu 28 maja 1999 r. – skorygowane o współczynnik inflacji.

Wysokość minimalnych sum gwarancyjnych w odniesieniu do przedsiębiorców wykonujących obsługę naziemną została zróżnicowana w zależności od rodzaju wykonywanej usługi. Natomiast w odniesieniu do instytucji zapewniających służby żeglugi powietrznej w rozporządzeniu wprost określono minimalną sumę gwarancyjną dla Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej oraz dla jednostek organizacyjnych realizujących osłonę meteorologiczną, zaś dla pozostałych podmiotów – wysokość minimalnych sum gwarancyjnych została uzależniona od kodu referencyjnego danego lotniska określonego zgodnie z przepisami techniczno-budowlanymi dla lotnisk cywilnych.

Krzysztof Paczoska