Podatnik rozpoczął działalność gospodarczą w 2009 r. Do końca 2009 r. nie uzyskał żadnego przychodu z tego tytułu, a jedynie poniósł same koszty (m.in.: najem lokalu, koszty telekomunikacyjne, wynagrodzenia pracowników, koszty usług informatycznych, koszty zakupu materiałów biurowych, koszty usług bankowych, amortyzacja środków trwałych).
Kiedy poniesione koszty będą dla podatnika stanowić koszty uzyskania przychodu?
Opisane koszty stanowią koszty pośrednie działalności, wpisywane do PKPiR w dacie poniesienia.
Zgodnie z art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) – dalej u.p.d.o.f., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Wydatki poniesione przed dniem uzyskania przychodów, lecz związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, mogą być ujęte w kosztach uzyskania przychodów.
Zgodnie z art. 22 ust. 5 u.p.d.o.f., u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Natomiast koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jedynie jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
Wymienione w treści pytania koszty najmu lokalu, wynagrodzeń, telefonów, usług informatycznych, materiałów biurowych, usług bankowych, amortyzacji itp. stanowią koszty pośrednie, wpisywane do księgi przychodów i rozchodów w dacie poniesienia.