W myśl art. 16 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat (kosztów) powstałych w wyniku utraty dokonanych przedpłat (zaliczek, zadatków) w związku z niewykonaniem umowy. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia zadatku czy wadium. Istota i funkcja jaką pełni wadium w procesie przetargu wynika z tego, że wadium stanowi warunek udziału w przetargu.
Wykonanie prawa zatrzymania wadium połączone jest na wzór zadatku z odstąpieniem od umowy przedwstępnej. Jeśli od zawarcia umowy finalnej uchyla się zwycięski oferent, zatrzymanie wadium przez zamawiającego stanowi jedyną konsekwencję tego uchybienia. Zatem, zatrzymanie wadium co do zasady wyłącza możliwość dochodzenia zawarcia umowy przez organizatora lub uczestnika przetargu. Zachowanie przedmiotu wadium stanowi zastępcze zaspokojenie organizatora i wyłącza dalszą odpowiedzialność majątkową oferenta. Skutki wpłacenia wadium są zbliżone do skutków zadatku, ale wpłacenie wadium nie wyłącza roszczenia o naprawienie szkody.
W związku z tym strata po stronie spółki powstała w wyniku zatrzymania wadium przez zamawiającego z powodu zaniechania dalszej realizacji inwestycji zgodnej z warunkami przetargowymi nie może stanowić kosztu uzyskania przychodów. Bowiem art. 16 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym osób prawnych wyłącza takie wydatki z kosztów uzyskania przychodów.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 8 stycznia 2013 r., IPTPB3/423-367/12-2/GG