Podstawową cechą podmiotów prowadzących działalność gospodarczą z punktu widzenia prawa podatkowego jest maksymalizacja wydatków stanowiących koszty uzyskania przychodów. Przyczynia się to bowiem do zmniejszenia potencjalnych obciążeń podatkowych. Często wiąże się także z różnego rodzaju nadużyciami. Postępowanie takie stanowi impuls dla ustawodawcy do reakcji na pojawiające się w praktyce gospodarczej zjawiska nadużycia prawa do pomniejszania przychodów o koszty ich uzyskania, wyłączając pewnego rodzaju wydatki z zakresu kosztów uzyskania przychodów.

Przykładem takiego działania jest wprowadzenie od 1 stycznia 2018 r. w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych ograniczeń w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków na usługi niematerialne. Limit dotyczy wyłącznie wydatków poniesionych bezpośrednio lub pośrednio na usługi świadczone przez podmioty powiązane oraz podmioty mające siedzibę lub zarząd w krajach stosujących szkodliwą konkurencję podatkową. 

Jakkolwiek znowelizowane przepisy obowiązują niespełna pół roku, już budzą wątpliwości interpretacyjne podatników. Co do zasady wątpliwości te sprowadzają się wprost do rozstrzygnięcia, czy wydatki na nabycie usług informatycznych podlegają ograniczeniu w zakresie zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodu.

Więcej na temat usług informatycznych w świetle znowelizowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w lipcowym numerze Przeglądu Podatkowego. >>