W najnowszym Dzienniku Ustaw został opublikowany wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 listopada 2011 roku, P 29/10, uznający za niezgodne z Konstytucją przepisy prawa celnego dotyczące stawek opłat za przechowywanie w depozycie organu celnego towarów zajętych.
Trybunał Konstytucyjny za niezgodne z Konstytucją uznał przepis art. 93 ust. 2 ustawy z dnia 19 marca 2004 roku - Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622 z późn. zm.) w zakresie, w jakim dotyczy stawki opłaty za przechowywanie w depozycie organu celnego towarów zajętych na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy - Prawo celne.
Przepis, o którym mowa powyżej, traci moc obowiązującą po 12 miesiącach od dnia ogłoszenia wyroku, tj. 25 listopada.
Za niezgodny z Konstytucją został również uznany § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 roku w sprawie stawek opłat pobieranych przez organy celne (Dz. U. Nr 87, poz. 832) w zakresie, w jakim określa stawki opłat przechowywanie towarów w depozycie.
W ocenie TK, Minister Finansów ustalił w rozporządzeniu minimalną opłatę za przechowanie towarów oraz posłużył się nieprzewidzianym w ustawie kryterium. Powiązał minimalną stawkę opłaty z wysokością przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w sektorze przedsiębiorstw, podczas gdy kryterium to pozostaje w całkowitym oderwaniu od charakteru czynności przechowania. Trybunał uznał również, że Minister Finansów nie został upoważniony do ustalenia w drodze rozporządzenia minimalnej stawki opłaty za przechowanie towaru w depozycie prowadzonym przez organ celny.
Opracowanie: Katarzyna Bogucka, RPE WKP
Trybunał Konstytucyjny za niezgodne z Konstytucją uznał przepis art. 93 ust. 2 ustawy z dnia 19 marca 2004 roku - Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622 z późn. zm.) w zakresie, w jakim dotyczy stawki opłaty za przechowywanie w depozycie organu celnego towarów zajętych na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy - Prawo celne.
Przepis, o którym mowa powyżej, traci moc obowiązującą po 12 miesiącach od dnia ogłoszenia wyroku, tj. 25 listopada.
Za niezgodny z Konstytucją został również uznany § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 roku w sprawie stawek opłat pobieranych przez organy celne (Dz. U. Nr 87, poz. 832) w zakresie, w jakim określa stawki opłat przechowywanie towarów w depozycie.
W ocenie TK, Minister Finansów ustalił w rozporządzeniu minimalną opłatę za przechowanie towarów oraz posłużył się nieprzewidzianym w ustawie kryterium. Powiązał minimalną stawkę opłaty z wysokością przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w sektorze przedsiębiorstw, podczas gdy kryterium to pozostaje w całkowitym oderwaniu od charakteru czynności przechowania. Trybunał uznał również, że Minister Finansów nie został upoważniony do ustalenia w drodze rozporządzenia minimalnej stawki opłaty za przechowanie towaru w depozycie prowadzonym przez organ celny.
Opracowanie: Katarzyna Bogucka, RPE WKP