Pytanie

Pracownikowi ustał stosunek pracy 20 lipca 2014 r., wynagrodzenie zostało mu wypłacone do dnia 10 następnego miesiąca. Za niewykorzystany urlop przysługiwał mu ekwiwalent.

Czy od ekwiwalentu powinna być pobrana ulga na podatek i koszty uzyskania?

Pracownikowi ustał stosunek pracy w kwietniu, omyłkowo nie został wypłacony mu ekwiwalent za urlop w następnym miesiącu (wynagrodzenie płatne do 10 następnego miesiąca). W miesiącu lipcu dokonano wypłaty pracownikowi za ekwiwalent.

Czy w tym przypadku powinna być pobrana ulga podatkowa i koszty uzyskania?

Odpowiedź eksperta Vademecum Głównego Ksiegowego

Ekwiwalent za urlop jest wynagrodzeniem ze stosunku pracy, wobec czego jego wypłata uzasadnia naliczenie kosztów uzyskania, nawet jeśli wypłata następuje po ustaniu stosunku pracy. Co do zasady nie należy natomiast potrącać ulgi.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – dalej u.p.d.o.f. – koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:

1) wynoszą 111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;

2) nie mogą przekroczyć łącznie 2.002 zł 05 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;

3) wynoszą 139 zł 06 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1.668 zł 72 gr, w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę;

4) nie mogą przekroczyć łącznie 2.502 zł 56 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.

Z kolei w myśl art. 32 ust. 3 u.p.d.o.f. zaliczkę ze stosunku pracy zmniejsza się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej, jeżeli pracownik przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym złoży zakładowi pracy oświadczenie według ustalonego wzoru (PIT-2), w którym stwierdzi, że:

1) nie otrzymuje emerytury lub renty za pośrednictwem płatnika;

2) nie osiąga dochodów z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną;

3) nie osiąga dochodów, od których jest obowiązany opłacać zaliczki na podstawie art. 44 ust. 3;

4) nie otrzymuje świadczeń pieniężnych wypłacanych z Funduszu Pracy lub z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych;

5) ten zakład pracy jest właściwy do stosowania tego zmniejszenia.

Z powyższego wynika, że koszty uzyskania przychodów potrąca się, jeżeli w danym miesiącu pracownik uzyskał przychód ze stosunku pracy dotyczy to także wypłaty w danym miesiącu ekwiwalentu za urlop. Nie ma przy tym znaczenia, czy ekwiwalent został wypłacony terminowo, czy też z opóźnieniem.

Ulgę potrąca się na wniosek pracownika. Problem jednak w tym, że po rozwiązaniu stosunku pracy pracownik nie ma obowiązku informowania pracodawcy o zmianie stanu faktycznego objętego PIT-2. Pracownik mógł już wskazać nowego pracodawcę, który powinien naliczać ulgę. W efekcie po ustaniu stosunku pracy ulgi nie powinno się naliczać. Jeżeli jednak ulga zostałaby naliczona, to wszelkie nieprawidłowości korygowane są poprzez złożenie zeznania podatkowego.