Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, w tym m.in. wartość wszelkiego rodzaju nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. W kontekście przedmiotowej regulacji, w sytuacji gdy pracodawca zgadza się na używanie przez pracownika telefonu służbowego, zaś pracownik telefon ten do takich celów wykorzysta, nie ma wątpliwości co do tego, że pracownik uzyskał tu swego rodzaju korzyść. Korzyść taka występuje bez względu na stosowany system rozliczeń. Ustawodawca nie wskazuje tu klucza jaki należałoby stosować do rozliczeń tego rodzaju czynności. W takich sytuacjach korzyść pracownika należy obliczyć zgodnie ze stosunkiem iloczynu całej kwoty abonamentu z ilością minut zużytych do celów prywatnych do całkowitej ilości zużytych minut. Nie oznacza to jednak, że nie można tu stosować innego klucza rozliczeń.
Przy założeniu, że abonament, w ramach którego można korzystać z "pakietu bez limitu" wynosi 120 zł, pracownik wykorzysta w okresie rozliczeniowym łącznie 200 minut, natomiast na cele prywatne 25 minut, wyliczenie wartości korzyści podatnika będzie przedstawiało się w sposób następujący:
(120 zł x 25 minut)/200 minut = 15 zł