Klauzula ma być stosowane do podatników podejmujących fikcyjne działania gospodarcze i tworzących sztuczne konstrukcje prawne, które mają im przynieść znaczne korzyści podatkowe. Jest adresowana do dużych korporacji i bardzo zamożnych osób, bo w praktyce tylko tam są środki finansowe na taką „inwestycję", która ma się zwrócić w postaci uchylenia się od podatku w Polsce. Aby zastosować klauzulę, organ podatkowy będzie musiał wykazać, że korzyści podatkowe uzyskane przez fikcyjne konstrukcje prawne mają znaczny rozmiar, tj. przekraczają kwotę 50 tys. zł za rok podatkowy lub inny okres rozliczeniowy. Limit ten oszacowano w oparciu o realne ceny oferowane przez konsulting za założenie i utrzymanie za granicą fikcyjnej spółki oraz obsługę prawną całego schematu unikania opodatkowania.

Zobacz: MF doprecyzował klauzulę przeciw unikaniu opodatkowania >>

Resort finansów zwraca uwagę, że klauzula nie jest kierowana przeciwko optymalizacji podatkowej rozumianej jako prowadzenie realnego biznesu w sposób minimalizujący obciążenia podatkowe i korzystanie z ulg i korzystnych rozwiązań prawnych. Jest skierowana przeciwko unikaniu opodatkowania polegającym na tworzeniu sztucznych konstrukcji prawnych, oderwanych od realnego biznesu, których głównym celem jest uniknięcie podatku lub jego obniżenie.

Unikanie opodatkowania zaburza konkurencyjność. Korporacja, dysponująca wysokokwalifikowaną obsługą prawną i środkami do budowy sztucznych, międzynarodowych schematów „parabiznesowych", unika podatku i przez to zyskuje przewagę rynkową nad przedsiębiorcą rzetelnie płacącym podatki w Polsce. Zatem unikanie opodatkowania nie tylko pozbawia budżet należnych podatków, ale również sprzyja rynkowemu niszczeniu przedsiębiorców płacących uczciwie podatki w Polsce.

Klauzula ma pełnić rolę prewencyjną, aby unikanie opodatkowania wiązało się z ryzykiem utraty korzyści podatkowej uzyskanej w wyniku sztucznych konstrukcji prawnych. Zakłada się, że dziś stosowane agresywne schematy unikania opodatkowania zostaną zamknięte i nie będą tworzone nowe.

Zobacz:  Klauzula przeciw unikaniu opodatkowania ma obowiązywać od 2016 roku >>

Polska klauzula opiera się głównie na zaleceniach KE i ostatnich rozwiązaniach brytyjskich, które są najbardziej rozbudowane i szczegółowe. Większość krajów ma klauzule znacznie bardziej ogólne niż projektowana obecnie przez Ministerstwo Finansów. Pewien stopień ogólności wynika z trudności stworzenia zamkniętego katalogu wszystkich sytuacji, do jakich można ją stosować. Wynika to z kreatywności sektora konsultingowego w tworzeniu sztucznych konstrukcji prawnych do unikania opodatkowania, opartych na rozwiązaniach podatkowych innych państw.

Resort przypomina też, że stosowanie klauzuli będzie powiązane z licznymi nowymi rozwiązaniami zabezpieczającymi:
• wydawanie na wniosek podatnika opinii zabezpieczających,
• niezależna od administracji, ekspercka Rada ds. Unikania Opodatkowania opiniująca sporne sprawy, niewykonalność spornych decyzji,
• zakaz przymusowego wykonywania decyzji wymierzającej podatek przy zastosowaniu klauzuli na każdym etapie sporu,
• wyłączna właściwość ministra finansów w sprawach klauzuli i opinii zabezpieczających,
• możliwość korekty deklaracji w końcowej fazie postępowania podatkowego w zakresie stosowania klauzuli.

Zobacz: Stosowanie klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowanie będzie nadzorowane >>