W przedmiotowej sprawie organ interpretujący w części interpretacji - kwestionującej stanowisko zajęte przez stronę, nie zawarł pełnych rozważań, które wyjaśniłyby stronie, dlaczego jej stanowisko jest nieprawidłowe.
WSA we Wrocławiu, do którego trafiła sprawa wskazał, że organ podatkowy nie może powołać się na przepis bez wyjaśnienia zasadności jego zastosowania (w całości) w danym stanie faktycznym. Wybiórcze odniesienie się do przepisu nie pozwala również na uznanie, że organ podatkowy rzeczywiście przeanalizował sprawę. Reasumując w zaskarżonej interpretacji zabrakło rzetelnej wykładni przepisów.
Zdaniem sądu przyjęta przez organ określona teza co do sposobu rozumienia interpretowanego przepisu musi zostać poparta argumentacją (uzasadnieniem) prawniczą. W przeciwnym razie to na sąd administracyjny przerzucony zostałby ciężar uzasadnienia prawidłowości przyjętego przez organ stanowiska.
Sąd przypomniał, że uzasadnienie interpretacji nie może ograniczać się jedynie do zacytowania treści przepisów. Uzasadnienie prawne, o którym mowa w art. 14c § 2 o.p. musi stanowić rzetelną informację dla wnioskodawcy, dlaczego w jego sprawie znajdują zastosowanie określone przepisy, a także dlaczego wyrażony przez niego pogląd nie zasługuje na uwzględnienie. Innymi słowy, w uzasadnieniu prawnym organ winien m.in. wytłumaczyć wnioskodawcy, z jakich przyczyn zastosował w danym stanie faktycznym konkretny przepis. Dopiero ocena stanowiska wnioskodawcy i stanowisko własne organu podatkowego składają się na interpretację, przy czym ocena z istoty swej musi, obok krytyki lub aprobaty stanowiska wnioskodawcy, zawierać "wyjaśnienie", dlaczego takie a nie inne stanowisko zostało zajęte.
Wyrok WSA we Wrocławiu z 19 września 2014 r., I SA/Wr 752/14
Omówienie pochodzi z programu Lex Administracja Skarbowa