Dla potrzeb MSSF przyjętych w UE zmiany te będą obowiązywać dopiero po ich przyjęciu w drodze ustalonej procedury legislacyjnej i opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym UE. Opublikowane przez IASB poprawki do MSR/MSSF dotyczą:

- MSSF 1 Zastosowanie Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej po raz pierwszy (zmiana dotyczy wyłącznie Uzasadnienia Wniosków),

- MSSF 3 Połączenia jednostek gospodarczych,

- MSSF 13 Ustalanie wartości godziwej, oraz

- MSR 40 Nieruchomości inwestycyjne.

W ramach zmian do MSSF 1 jednostka stosująca MSSF po raz pierwszy może dokonać wyboru, czy stosuje:

- obowiązujące aktualnie MSR/MSSF, czy

- nowe lub zaktualizowane MSR/MSSF w sytuacji, gdy nie są jeszcze obowiązujące, ale ich wcześniejsze dobrowolne przyjęcie jest dozwolone.

Poprawka do MSSF 1 wyjaśnia również, że jednostka jest zobowiązania do stosowania wybranej wersji MSSF dla wszystkich okresów objętych sprawozdaniem finansowym sporządzanym po raz pierwszy według MSSF. Oznacza to, że zmiany wynikające z zastosowanych standardów należy wykazać w sposób retrospektywny, chyba że MSSF 1 pozwala (lub wymaga) na odstępstwa w określonych przypadkach.

Zmiana do MSSF 3 wyjaśnia, że standard ten nie ma zastosowania do rachunkowego ujęcia tworzenia wspólnych ustaleń umownych w sprawozdaniu finansowym takiego wspólnego ustalenia umownego.

Poprawka MSSF 13 rozszerza i tym samym doprecyzowuje zakres wyjątku określonego w paragrafie 48 (którego zakres zastosowania wyjaśnia paragraf 52 MSSF 13). Zgodnie z tym wyjątkiem MSSF 13 pozwala w przypadku portfela na ustalanie jego wartości godziwej na podstawie ceny, którą otrzymano by za doprowadzenie do sprzedaży pozycji długiej netto (czyli składnika aktywów) lub przeniesienia pozycji krótkiej netto (czyli zobowiązania) w przypadku ekspozycji na konkretne ryzyko. Dotychczas występowała niepewność, czy wyjątek ten może być stosowany do umów, które obejmują składniki niespełniające definicji aktywów finansowych lub zobowiązań finansowych (zgodnie z MSR 32).

Zgodnie z opublikowaną zmianą wyjątek ten może być stosowany do wszystkich umów objętych zakresem (i rozliczanych zgodnie z) MSR 39 lub MSSF 9 niezależnie od tego, czy spełniają one definicje aktywów finansowych lub zobowiązań finansowych (według MSR 32). Przykład takich umów stanowią niektóre umowy kupna lub sprzedaży niefinansowych składników aktywów, które mogą być rozliczone netto w środkach pieniężnych lub w drodze przekazania bądź wymiany innych instrumentów finansowych tak, jakby umowy te były instrumentami finansowymi objętymi zakresem MSR 39 lub MSSF 9.

Poprawka do MSR 40 dotyczy wyjaśnienia, czy nabycie (przejęcie) nieruchomości inwestycyjnej stanowi nabycie (przejęcie) składnika aktywów lub grupy aktywów, czy też stanowi element połączenia jednostek gospodarczych.

W ramach zmiany MSR 40 wskazano, że ocena, czy określona transakcja spełnia definicję połączenia jednostek (określoną w MSSF 3) i obejmuje nieruchomość inwestycyjną (zgodnie z definicją zawartą w MSR 40) wymaga odrębnego odniesienia się do obydwu wymienionych standardów.

Przedstawione zmiany stają się obowiązujące przy sporządzaniu sprawozdań finansowych za okresy rozpoczynające się 1 lipca 2014 r. lub później.