W przedmiotowej sprawie prokurator złożył skargę w sprawie określenia wzorów formularzy informacji i deklaracji podatku od nieruchomości, podatku rolnego i podatku leśnego. Prokurator zarzucił gminie naruszenie art. 18 ust. 2 pkt 8 i art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, art. 6 ust. 13 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, art. 6a ust. 11 ustawy o podatku rolnym oraz art. 6 ust. 9 ustawy o podatku leśnym. Zdaniem prokuratora we wzorze informacji o nieruchomościach - budynkach, budowlach i lasach osób fizycznych w miejscu poprzedzającym podpis składającego zeznanie znalazło się oświadczenie o treści "odpowiedzialność przewidziana w kodeksie karnym skarbowym za zatajenie danych mających wpływ na ustalenie zobowiązania podatkowego lub jego wysokość, oraz podanie danych niezgodnych z prawdą jest mi znana". Zdaniem Prokuratora powołane przepisy prawne nie mogą stanowić podstawy do zawarcia takiego oświadczenia, nie dają bowiem radzie gminy kompetencji do zawarcia w formularzach pouczenia o odpowiedzialności karno-skarbowej składającego deklarację za oświadczenie przez niego nieprawdy. Według prokuratora brak jest jakichkolwiek przepisów ustawowych, które dawałyby radzie gminy ogólną kompetencję do stanowienia aktów prawa miejscowego, których poszanowanie wymuszone byłoby odpowiedzialnością karną.

Gmina się nie zgodziła z prokuratorem. Jej zdaniem z treści zakwestionowanego zapisu nie wynika, że organ nałożył na podatnika obowiązek składania oświadczenia zawierającego pouczenie o odpowiedzialności przewidzianej w kodeksie karnym skarbowym. Według gminy czym innym jest zobowiązanie podatnika do złożenia oświadczenia pod rygorem odpowiedzialności karnej skarbowej warunkujące odpowiedzialność za podanie nieprawdy lub zatajenie prawdy w składanym oświadczenia, a czym innym jest odebranie od podatnika oświadczenia o znajomości przepisów regulujących tryb i zasady składania oświadczeń prawem przewidzianych.

Sprawa trafiła do WSA w Krakowie. Zdaniem sądu formularze deklaracji powinny umożliwiać złożenie wyłącznie takich oświadczeń, a zatem podanie wyłącznie takich danych, które są niezbędne do wymiaru i poboru podatku. Cechy takiej nie posiada zobowiązanie składającego informację do podpisania informacji (oświadczenia) o treści: "odpowiedzialność przewidziana w kodeksie karnym skarbowym za zatajenie danych mających wpływ na ustalenie zobowiązania podatkowego lub jego wysokość, oraz podanie danych niezgodnych z prawdą jest mi znana". Ani przepisy przywołane w samej zaskarżonej uchwale, ani żaden inny przepis prawa pozytywnego nie upoważnia bowiem rady gminy do wymuszenia złożenia oświadczenia o takiej treści przez osobę składającą deklarację na podatki od nieruchomości, rolny i leśny.

Według sądu, jeżeli ustawodawca zamierza nadać wymaganym oświadczeniom składanym przez zainteresowane podmioty rygor odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń (zeznań), to rygor ten wprowadza wprost do ustawy i dopiero wówczas - w razie przeniesienia kompetencji do określenia przez organ samorządu wzoru informacji i deklaracji - możliwym byłoby odwoływanie się przez organ do pouczenia o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń (zeznań), czy złożenia oświadczenia o posiadaniu wiedzy odnośnie do takiej odpowiedzialności. A wskazane przepisy ustawy o podatku rolnym, ustawy o podatku leśnym i ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie przewidują takiej możliwości, zaś ustawowego upoważnienia dla organu stanowiącego gminy w tym zakresie nie można domniemywać.

Wyrok WSA w Krakowie z 4 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Kr 52/15

Omówienie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego