Spółka prowadzi sprzedaż na stacjach paliw. Całą ewidencję obrotu i podatku należnego ewidencjonuje za pomocą kas fiskalnych. Jeżeli klient chce fakturę, to wystawiana jest do paragonu.
Czy zobowiązani jesteśmy do prowadzenia odrębnej ewidencji, w formie rejestru VAT, dla faktur na stacjach paliw?

Sporządzenie deklaracji VAT za dany miesiąc odbywa się na podstawie dziennych raportów fiskalnych.
Nie ma obowiązku prawnego prowadzenia dodatkowej ewidencji sprzedaży zaewidencjonowanej w kasie rejestrującej, która została zafakturowana. Z punktu widzenia kontroli rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania ewidencja prowadzona w kasie rejestrującej w zupełności wystarczy (po to przecież kasa jest). Jeśli jednak podatnik chce takową dodatkową ewidencję sobie zaprowadzić, to nie ma ku temu przeszkód prawnych.

O obowiązku prowadzenia ewidencji przez podatników podatku od towarów i usług stanowi art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - dalej u.p.t.u.
Zgodnie z powołanym przepisem, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku oraz zwolnionych od podatku podmiotowo (na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 u.p.t.u.), są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą:
- kwoty określone w art. 90 (służące do określenia proporcji sprzedaży w przypadku odliczeń częściowych);
- dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania,
- wysokość podatku należnego,
- kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego
- kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu
- inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej,
Z kolei przepis art. 111 ust. 1 u.p.t.u. stanowi, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Ewidencja prowadzona w kasie rejestrującej w istocie jest specjalną ewidencją sprzedaży (prowadzoną w szczególnej formie – w kasie rejestrującej; w jej pamięci fiskalnej).
Ewidencja obrotu i kwot podatku należnego jest ewidencją, która zawiera dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania (mamy tam przecież określony przedmiot sprzedaży, ilość towaru, kwotę obrotu, etc.) oraz zawierającą wysokość podatku należnego (w ewidencji prowadzonej w kasie jest także przecież podatek należny).
Przepis art. 109 ust. 3 u.p.t.u. nie precyzuje formy prowadzenia ewidencji, o której tam mowa. Nie zawiera także zakazu prowadzenia ewidencji w formie "rozbitej" na poszczególne ewidencje; nie musi to być jedna ewidencja zintegrowana.
Co więcej – sens "przypinania" paragonów fiskalnych do kopii faktur potwierdzających dokonanie sprzedaży zaewidencjonowanej w kasie rejestrującej jest właśnie taki, aby nie ujmować przez pomyłkę tej samej sprzedaży dwukrotnie (raz w ewidencji sprzedaży prowadzonej w kasie; drugi raz w zwykłej ewidencji sprzedaży), co mogłoby zostać przeniesione później do deklaracji VAT.
Mając na uwadze powyższe uważam, że nie ma obowiązku prawnego prowadzenia dodatkowej ewidencji sprzedaży zaewidencjonowanej w kasie rejestrującej, która została zafakturowana. Z punktu widzenia kontroli rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania ewidencja prowadzona w kasie rejestrującej w zupełności wystarczy (po to przecież kasa jest). Jeśli jednak podatnik chce takową dodatkową ewidencję sobie zaprowadzić, to nie ma ku temu przeszkód prawnych.