Czy napoje gazowane (np. Coca Cola) przeznaczone dla pracowników (kierowców) mogą stanowić koszt uzyskania przychodów firmy, która rozlicza się na zasadach ogólnych?
Aby wydatki, jakie pracodawca ponosi, nabywając napoje gazowe dla pracowników, były kosztem podatkowy, niezbędne jest, aby obowiązek przekazywania takich świadczeń wynikał z przepisów prawa, wewnętrznych regulacji pracodawcy lub umów o pracę.
Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.f., do podatkowych kosztów uzyskania przychodów zaliczane są te wydatki, które zostały poniesione w celu uzyskania przychodu, albo w celu zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodu, a które nie zostały wyłączone z puli kosztów przez ustawodawcę (wyłączenia zamieszczone są w art. 23 u.p.d.o.f.).
Dokonując rozstrzygnięcia, czy konkretny wydatek jest kosztem, należy uwzględnić praktykę podatkową; według takiej wydatek tylko wówczas może być uznany za celowy (i jako taki za koszt uzyskania przychodu), gdy jest chociażby w sposób pośredni powiązany z przychodem, który to przychód nie koniecznie został uzyskany, ale który hipotetycznie jest możliwym do osiągnięcia; dodatkowo ważnym jest też to, by wydatki były ekonomicznie uzasadnione.
W przypadku świadczeń na rzecz pracowników zwykło przyjmować się, iż celowe są te wydatki, które mają charakter obligatoryjny (jako wynikające z przepisów, umów, regulaminów itd.) lub których celowość podatnik potrafi wykazać uwzględniając okoliczności przekazania świadczenia.
Biorąc pod uwagę fakt, że prawodawca wskazuje zasady przekazywania pracownikom w, ramach wykonywanej przez nich pracy, posiłków i napoi, należy stwierdzić, że jeżeli świadczenie opisane w treści pytania przekracza zakres zdefiniowany w przepisach, wykazanie celowości wydatków ponoszonych w związku z ich przekazywaniem może sprawić podatnikowi problem. W konsekwencji, nie mogą one być uwzględnione w rachunku podatkowym po stronie kosztów. Oczywiście wydatki takie byłyby kosztem gdyby podatnik wskazał szczególne okoliczności przekazania napoi takie jak narady, spotkania, imprezy integracyjne.
O celowości wydatków przesądziłoby również istnienie obowiązku przekazywania napoi wynikającego z wewnętrznych regulaminów lub umów o pracę.
Aby wydatki, jakie pracodawca ponosi, nabywając napoje gazowe dla pracowników, były kosztem podatkowy, niezbędne jest, aby obowiązek przekazywania takich świadczeń wynikał z przepisów prawa, wewnętrznych regulacji pracodawcy lub umów o pracę.
Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.f., do podatkowych kosztów uzyskania przychodów zaliczane są te wydatki, które zostały poniesione w celu uzyskania przychodu, albo w celu zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodu, a które nie zostały wyłączone z puli kosztów przez ustawodawcę (wyłączenia zamieszczone są w art. 23 u.p.d.o.f.).
Dokonując rozstrzygnięcia, czy konkretny wydatek jest kosztem, należy uwzględnić praktykę podatkową; według takiej wydatek tylko wówczas może być uznany za celowy (i jako taki za koszt uzyskania przychodu), gdy jest chociażby w sposób pośredni powiązany z przychodem, który to przychód nie koniecznie został uzyskany, ale który hipotetycznie jest możliwym do osiągnięcia; dodatkowo ważnym jest też to, by wydatki były ekonomicznie uzasadnione.
W przypadku świadczeń na rzecz pracowników zwykło przyjmować się, iż celowe są te wydatki, które mają charakter obligatoryjny (jako wynikające z przepisów, umów, regulaminów itd.) lub których celowość podatnik potrafi wykazać uwzględniając okoliczności przekazania świadczenia.
Biorąc pod uwagę fakt, że prawodawca wskazuje zasady przekazywania pracownikom w, ramach wykonywanej przez nich pracy, posiłków i napoi, należy stwierdzić, że jeżeli świadczenie opisane w treści pytania przekracza zakres zdefiniowany w przepisach, wykazanie celowości wydatków ponoszonych w związku z ich przekazywaniem może sprawić podatnikowi problem. W konsekwencji, nie mogą one być uwzględnione w rachunku podatkowym po stronie kosztów. Oczywiście wydatki takie byłyby kosztem gdyby podatnik wskazał szczególne okoliczności przekazania napoi takie jak narady, spotkania, imprezy integracyjne.
O celowości wydatków przesądziłoby również istnienie obowiązku przekazywania napoi wynikającego z wewnętrznych regulaminów lub umów o pracę.
