Od 21 marca 2011 r. obowiązują zmienione przepisy wydawania świadectwa pracy. Miały uprościć formalności i zlikwidować biurokrację w wydawaniu tego dokumentu przy kolejnych, następujących po sobie umowach terminowych u tego samego pracodawcy. W praktyce jednak wywołują wątpliwości.

Pracodawca ma obowiązek wydać zbiorcze świadectwo pracy, gdy podstawą zatrudnienia pracownika są umowy o pracę na okres próbny, na czas określony, na czas wykonania określonej pracy. Ten zbiorczy dokument obejmuje zakończone umowy za okres 24 miesięcy nawet gdy pracownik nadal pracuje u tego pracodawcy, niezależnie od podstawy zatrudnienia.

Artykuł 97 §1(1) KP nie wymaga, aby terminowe umowy o pracę z danym pracownikiem były zawierane bezpośrednio jedna po drugiej, czy też w określonej kolejności, jak też by pracownik był zatrudniony na podstawie każdej z tych umów. Wydanie świadectwa pracy po upływie 24 miesięcy dotyczy jedynie przypadku wskazanego w art. 97 § 1(2) zd. drugie KP, czyli wtedy gdy rozwiązanie lub wygaśnięcie umowy o pracę nawiązanej przed upływem 24 miesięcy przypada po upływie tego terminu. W ten sposób pracodawca zatrudniający pracownika co najmniej przez 24 miesiące na podstawie kolejnych terminowych umów o pracę może wydać zbiorcze świadectwo pracy, bez względu na przerwy między kolejnymi umowami.

Art. 97 KP nie reguluje sytuacji, gdy przed upływem 24 miesięcy pracodawca nie zamierza zawierać z pracownikiem kolejnej terminowej umowy o pracę lub zawrze z nim umowę na czas nieokreślony. Jednak nie ma przeszkód prawnych, aby pracodawca w związku z zakończeniem zatrudniania pracownika na podstawie terminowych umów o pracę wcześniej wydał mu zbiorcze świadectwo pracy. Wtedy obejmie ono okres (okresy) zatrudnienia na podstawie takiej umowy (takich umów). Wcześniejsza realizacja ustawowego obowiązku przez pracodawcę nie pogorszy sytuacji prawnej pracownika. Wówczas 24-miesięczny okres, o którym mowa w art. 97 § 1(1) KP, powinien być liczony ponownie od zawarcia z pracownikiem jednej z terminowych umów o pracę, po wcześniejszym wydaniu przez pracodawcę zbiorczego świadectwa pracy.

Nadal obowiązują te same zasady wydawania świadectwa pracy po rozwiązaniu lub wygaśnięciu stosunku pracy na czas nieokreślony. Świadectwo pracy wydaje pracodawca w dniu ustania zatrudnienia, a jeżeli nie jest to możliwe, pracodawca - nie później niż w ciągu siedmiu dni od ustania stosunku pracy. Wówczas pracodawca ma obowiązek przesłać pocztą dokument pracownikowi lub osobie upoważnionej albo doręczyć go w inny sposób. Zasady te wynikają z § 2 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 15 maja 1996 w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania, (DzU Nr 60, poz. 282 ze zm.).

Nieznacznie zmieniła się treść świadectwa pracy, określony w załączniku do rozporządzenia. Pracodawca wykazuje w nim również okresy poprzedniego zatrudnienia u niego na podstawie umowy o pracę na okres próbny, umowy o pracę na czas określony lub umowy o pracę na czas wykonania określonej pracy, jeżeli nie wydał świadectwa pracy w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem poprzedniej umowy lub poprzednich umów, zgodnie z art. 97 § 1(3) KP.

Agnieszka Rosa