Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 9 grudnia 2015 r. w sprawie warunków zdrowotnych wymaganych od marynarzy do wykonywania pracy na statku morskim (Dz. U. poz. 2105) obowiązuje od 11 grudnia 2015 r.

Dokument ten określa w szczególności wykaz chorób i stanów chorobowych, które mogą spowodować niezdolność marynarza do pracy na statku morskim (ponad 80 chorób – załącznik nr 1) oraz zakres badań lekarskich obejmujący: badanie narządu wzroku (załącznik nr 2), narządu słuchu (z uwzględnieniem wyników badania audiometrycznego i narządu równowagi - załącznik nr 3), układu ruchu; (załącznik nr 4), a także układu sercowo-naczyniowego i oddechowego (z uwzględnieniem wyników badania radiologicznego klatki piersiowej oraz w przypadkach uzasadnionych – testów zakażenia prątkami gruźlicy), układu krwiotwórczego, nerwowego, czynności nerek i wątroby oraz cukrzycy.

W ramach badania lekarskiego przeprowadzanego w celu wydania świadectwa zdrowia, uprawniony lekarz dokonuje także oceny stanu psychicznego i objawów wskazujących na uzależnienie od alkoholu lub od środków działających podobnie do alkoholu, a także innych poważnych zaburzeń stanu zdrowia oraz stosowania produktów leczniczych mogących mieć wpływ na zdolność do pracy na morzu.

Równocześnie weszło w życie rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 10 grudnia 2015 r. w sprawie apteczek okrętowych i apteczek medycznych oraz wzoru karty zdrowia dla marynarza na statku morskim (Dz. U. poz. 2106). Określa ono wyposażenie apteczek okrętowych w odpowiednie rodzaje i ilości produktów leczniczych, wyrobów medycznych, odtrutek, sposobu ich przechowywania, kontroli, wymiany oraz ewidencjonowania. Określa także wymagania dotyczące zawartości apteczek medycznych, stanowiących wyposażenie środków ratunkowych, w odpowiednie rodzaje i ilości produktów leczniczych i wyrobów medycznych.

Statki powinny być wyposażone w apteczki okrętowe następujących typów: typ A – dla statków pełnomorskich lub rybackich bez ograniczenia długości rejsu; typ B – dla statków pełnomorskich lub rybackich odbywających rejs w odległości mniejszej niż 150 mil morskich od najbliższego portu z odpowiednim sprzętem medycznym oraz statków pełnomorskich lub rybackich, które odbywają rejs w odległości mniejszej niż 175 mil morskich od najbliższego portu z odpowiednim sprzętem medycznym i pozostają stale w zasięgu helikopterowej służby ratownictwa; typ C – dla statków portowych, łodzi i statków pozostających bardzo blisko brzegu lub nieposiadających kabiny mieszkalnej innej niż sterówka. Odtrutki powinny zawierać apteczki typu A i B.

Rozporządzenie określa też wykaz substancji i materiałów stanowiących zagrożenie dla zdrowia lub życia, znajdujących się na statku morskim. Są to: substancje i przedmioty wybuchowe, gazy (sprężone, skroplone lub rozpuszczone pod ciśnieniem), łatwopalne ciecze i ciała stałe, substancje zdolne do spontanicznego wybuchu oraz substancje, które w zetknięciu z wodą wydzielają łatwopalne gazy, a także substancje palne, toksyczne, radioaktywne, korozyjne i żrące, nadtlenki organiczne, materiały zakaźne oraz inne substancje, które okazały się lub mogą okazać się na tyle niebezpieczne, że może zaistnieć potrzeba stosowania odtrutek. Substancje mogą być niebezpieczne bez względu na formę, w jakiej występują na pokładzie - również jako odpady lub pozostałości ładunku.

Edward Kołodziejczyk