Kobieta została zatrudniona w dniu 22 listopada 1999 r. przez Praxair MRC na stanowisku asystentki handlowej, na podstawie umowy o pracę na czas określony, w pełnym wymiarze czasu pracy, a następnie umowy w pełnym wymiarze czasu pracy zawartej na czas nieokreślony, od dnia 1 sierpnia 2000 r. Przebywała na pierwszym urlopie macierzyńskim, a następnie na dwuletnim urlopie wychowawczym. Następnie przebywała na drugim urlopie macierzyńskim, po czym przebywała na rodzicielskim urlopie wychowawczym, który łączyła ze świadczeniem pracy w obniżonym o jedną piątą wymiarze czasu pracy. Ten ostatni urlop miał się zakończyć w dniu 29 stycznia 2011 r.
W dniu 6 grudnia 2010 r. kobieta została zwolniona z przyczyn ekonomicznych, w ramach zwolnień grupowych. Zgodziła się na skorzystanie z dziewięciomiesięcznego urlopu na przekwalifikowanie.
Od dnia 1 stycznia 2011 r. kobieta zrezygnowała z obniżenia wymiaru czasu pracy, a w dniu 7 września 2011 r. jej stosunek pracy z Praxair MRC uległ ostatecznie rozwiązaniu. Kobieta kwestionuje zasady obliczania wysokości odprawy z tytułu rozwiązania stosunku pracy i zasiłku wypłacanego w związku z urlopem na przekwalifikowanie, wypłaconych na rzecz RE w związku z jej zwolnieniem z przyczyn ekonomicznych, co nastąpiło w momencie przebywania przez nią na urlopie rodzicielskim w niepełnym wymiarze.
Rozpatrujący spór sąd kasacyjny, Francja skierował pytania do Trybunału Sprawiedliwości w celu ustalenia, czy porozumienie ramowe w sprawie urlopu rodzicielskiego stoi na przeszkodzie temu, by w przypadku, gdy pracownik zatrudniony na czas nieokreślony i w pełnym wymiarze czasu pracy zostaje zwolniony z pracy w chwili, gdy przebywa na urlopie rodzicielskim w niepełnym wymiarze, wysokość odprawy z tytułu rozwiązania stosunku pracy oraz zasiłku wypłacanego w związku z urlopem na przekwalifikowanie, należne temu pracownikowi, były określane przynajmniej częściowo na podstawie zmniejszonego wynagrodzenia otrzymywanego przez niego w chwili zwolnienia.
Sąd kasacyjny spytał też Trybunał, czy w zakresie, w jakim z urlopu rodzicielskiego w niepełnym wymiarze korzysta znacznie większa liczba kobiet niż mężczyzn, wynikająca z tego dyskryminacja pośrednia w zakresie wypłacanej odprawy z tytułu rozwiązania stosunku pracy i zasiłku wypłacanego w związku z urlopem na przekwalifikowanie narusza art. 157 TFUE dotyczący zasady równości wynagrodzeń pracowników płci męskiej i pracowników płci żeńskiej za taką samą pracę lub pracę tej samej wartości.
Wyrok TSUE
W ogłoszonym wyroku Trybunał przypomniał, że porozumienie ramowe w sprawie urlopu rodzicielskiego stanowi zobowiązanie partnerów społecznych do ustalenia, za pomocą minimalnych wymagań, środków mających na celu wspieranie równych szans i równego traktowania kobiet i mężczyzn poprzez oferowanie im możliwości pogodzenia obowiązków zawodowych z rodzinnymi oraz ma ono zastosowanie do wszystkich pracowników – kobiet i mężczyzn – związanych umową o pracę lub pozostających w innym stosunku zatrudnienia określonym przez prawo, układy zbiorowe pracy lub praktykę, obowiązujące w każdym państwie członkowskim.
Trybunał przypomniał, że gdy pracownik zatrudniony na czas nieokreślony i w pełnym wymiarze czasu pracy zostaje zwolniony z pracy w chwili, gdy przebywa na urlopie rodzicielskim w niepełnym wymiarze, wysokość jego odprawy z tytułu rozwiązania stosunku pracy należy określać w całości w oparciu o wynagrodzenie za pracę w pełnym wymiarze czasu pracy.
Otóż przepisy krajowe, które prowadziłyby do ograniczenia praw wynikających ze stosunku pracy w przypadku urlopu rodzicielskiego, mogłyby zniechęcać pracownika do korzystania z takiego urlopu, a pracodawcę zachęcać do zwalniania przede wszystkim pracowników przebywających na urlopie rodzicielskim. Byłoby to bezpośrednio przeciwne zamierzeniom porozumienia ramowego dotyczącego urlopu rodzicielskiego, którego jednym z celów jest ułatwienie pracownikom godzenia życia rodzinnego i zawodowego.
W tych okolicznościach porozumienie ramowe w sprawie urlopu rodzicielskiego stoi na przeszkodzie przepisowi prawa krajowego, który nakazuje uwzględnienie zmniejszonego wynagrodzenia otrzymywanego przez pracownika przebywającego na urlopie rodzicielskim w niepełnym wymiarze w chwili zwolnienia.
W odniesieniu do zasiłku wypłacanego w związku z urlopem na przekwalifikowanie, Trybunał stwierdził, że świadczenie takie stanowi prawo pochodne stosunku pracy, przysługujące pracownikowi wobec pracodawcy, a sam fakt, że wypłata takiego świadczenia nie ma charakteru automatycznego oraz że wypłata tego świadczenia następuje w okresie trwania urlopu na przekwalifikowanie przekraczającego okres wypowiedzenia nie jest w stanie zmienić tego stwierdzenia. W tych okolicznościach porozumienie ramowe w sprawie urlopu rodzicielskiego ma zastosowanie do świadczenia takiego jak zasiłek wypłacany w związku z urlopem na przekwalifikowanie.
W konsekwencji Trybunał stwierdził, że w ten sam sposób jak w wypadku odprawy z tytułu rozwiązania stosunku pracy wysokość świadczenia takiego jak zasiłek wypłacany w związku z urlopem na przekwalifikowanie powinna, zgodnie z porozumieniem ramowym w sprawie urlopu rodzicielskiego, zostać określona w całości na podstawie wynagrodzenia.
Czytaj też: TSUE: Potrzebny system umożliwiający pomiar dobowego czasu pracy >>>
