Zgodnie z art. 94 pkt 2a ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) – dalej k.p. pracodawca jest obowiązany organizować pracę w sposób zapewniający zmniejszenie jej uciążliwości.
Realizacja tego obowiązku jest szczególnie istotna w czasie letnich upałów. Poza nieodpłatnym dostarczaniem pracownikom napojów (art. 232 k.p.), pracodawca ma obowiązek utrzymywać w stałej sprawności systemy wentylacji lub klimatyzacji. Co więcej, w myśl § 29 ust. 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy okna i świetliki powinny być wyposażone w odpowiednie urządzenia eliminujące nadmierne operowanie promieni słonecznych padających na stanowiska pracy. Oznacza to konieczność stosowania rolet, żaluzji czy malowania szyb.
W czasie upałów pracodawca może również skrócić czas pracy, bowiem obowiązujące nomy ośmiu godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy określają dopuszczalne maksimum. Pracodawca może zastosować per analogiam przepis art. 145 § 1 k.p., zgodnie z którym skrócenie czasu pracy dla pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych lub szczególnie szkodliwych dla zdrowia może polegać na ustanowieniu przerw w pracy wliczanych do czasu pracy albo na obniżeniu tych norm.
Źródło: Rzeczpospolita, 5 sierpnia 2010 r., Grażyna Ordak