Nowelizacja ma dotyczyć Kodeksu pracy oraz ustaw: o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach, o systemie ubezpieczeń społecznych oraz o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Zmiany obejmą pracowników i ubezpieczonych zleceniobiorców.

Obecnie obowiązujące przepisy przewidują jako podstawową zasadę wypłatę wynagrodzenia do rąk pracownika. Natomiast inne formy dozwolone są, jeśli stanowi tak układ zbiorowy pracy lub pracownik wyrazi na to zgodę na piśmie.

W projekcie nowelizacji zaproponowano przyjęcie bezgotówkowej formy wypłaty pensji jako formy preferowanej z zachowaniem możliwości wypłaty wynagrodzenia w gotówce, na wniosek pracownika. W ocenie rządu, zmiana preferowanej formy wypłaty wynagrodzenia przyczyni się do ograniczenia szarej strefy, poprawy sytuacji konkurencyjnej uczciwych podmiotów i zwiększenia dochodów sektora finansów publicznych.

Projekt przewiduje również umożliwienie pracodawcom prowadzenia i przechowywania dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy i akt osobowych w postaci elektronicznej. Według autorów projektu, digitalizacja dokumentacji pracowniczej korzystnie wpłynie na przyśpieszenie procesu opracowania dokumentów, skrócenie czasu przeszukiwania akt, poprawę jakości dokumentacji oraz redukcję kosztów przechowywania.

Obecnie prawo nie określa wprost postaci, w jakiej powinna być przechowywana dokumentacja dotycząca pracy i akta osobowe pracownika. Jednak Państwowa Inspekcja Pracy, w poradniku dla przedsiębiorców, zaleciła, aby dokumentacja pracownicza była prowadzona w formie papierowej.

Kolejna zmiana przepisów zakłada wprowadzenie obowiązku przechowywania dokumentacji pracowniczej przez 10 lat od końca roku, w którym stosunek pracy został rozwiązany.

„50-letnie przechowywanie dokumentacji pracowniczej zostaje zastąpione rozwiązaniem, w którym na pracodawcy ciąży obowiązek przechowywania dokumentacji pracowniczej w krótszym niż do tej pory okresie, przy jednoczesnym zobowiązaniu przekazywania do ZUS danych potrzebnych do ustalenia prawa do świadczeń” – głosi uzasadnienie projektu. Według rządu proponowana regulacja pozwoli na uzyskanie korzyści ze zmniejszenia powierzchni przeznaczonej do przechowywania dokumentów i kosztów obsługi zgromadzonej dokumentacji.

Obowiązujące obecnie przepisy ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach nakładają na pracodawcę obowiązek przechowywania akt osobowych pracownika przez okres 50 lat od dnia zakończenia pracy lub – w przypadku dokumentacji płacowej - od dnia wytworzenia listy płac.

Projekt nowelizacji zobowiązuje ponadto pracodawców do przekazywania na bieżąco do ZUS comiesięcznych imiennych raportów o należnych składkach i wypłaconych świadczeniach pracownikom i zleceniobiorcom. Proponowany mechanizm ma ułatwić ustalenie prawa do świadczenia emerytalnego albo rentowego oraz wyliczenia jego wysokości.

Nowelizacja ma wejść w życie 1 stycznia 2019 r.

autor: Mateusz Mikowski (PAP)

mm/ woj/ skr/